Brugdag?

Vrijdag is een vrije dag, een zogenoemde brugdag. Met het ‘hockeytoernooi’ van de dag ervoor nog vers in het bloed is het dagje overbrugging ook geen overbodige luxe. Waar mijn rooster al een jaar lang een gapend gat op de vrijdag vertoont, is een officiële dag vrij toch een ongekende luxe. Geen zeventien ongeopende e-mails en drie meeting requests, maar een rustig ontbijt, kopje koffie en de krant. Hoe mooi zou het zijn om elke vrijdag vrij te hebben? Na een uurtje is die euforische gedachte wel verdwenen. Fokke en Sukke weten mijn gevoel goed te verwoorden: het lastige van niets doen, je weet nooit wanneer je klaar bent.

Hoe mooi zou het zijn om elke vrijdag vrij te hebben? De PvdA liep blijkbaar al langer met dit idee en stelt een verplichte vierdaagse werkweek voor; dit om werkeloosheid tegen te gaan. Waar Nederland toch al wereldkampioen kort werken is (aldus de OESO), kan nog een dagje minder blijkbaar geen kwaad. Verplicht elke week een dag vrij? Gedwongen minder inkomen, meer tijd om je geld uit te geven. Dan klinkt het ineens toch een stuk minder aantrekkelijk.

Frankrijk stuurde een vergelijkbaar initiatief vorig jaar, na tien jaar trouwe dienst, met vervroegd pensioen. De redenen: te duur en een rem op de Franse economie. Waarom wordt iets dergelijks dan nu in Nederland voorgesteld? Is de vijfdaagse werkweek in politiek Den Haag dan zo lang? De werkeloosheid wordt opgelost door een verhoogde vraag naar Nederlandse producten, niet door een extra dagje aan het weekend vast te plakken. Hoe de vraag naar Nederlandse producten verhoogd kan worden, is een vraag waarmee de politiek zich bezig zou moeten houden. Het is hard werken, naar oplossingen voor dit soort crisis problematiek zoeken.

Het voordeel? Je weet elke dag wel hoe laat je klaar bent.

Pieter Mooren is student Technische Bedrijfskunde