3 maart 2011 -
Terwijl de meeste studenten het al druk genoeg hebben met studie, bijbaan en hobby, combineren sommigen hun studie met het runnen van een eigen bedrijf. De jonge ondernemers die we spraken verhuren opblaaspoppen, geven cocktailworkshops, fotograferen en richten een re-integratiebedrijf op.
Jeroen Geerts. Foto | Bart van Overbeeke
“Ik had ook vakken kunnen vullen, maar dit geeft meer voldoening”
Je ziet ze vaak opduiken in tuinen van vijftigjarigen: opblaaspoppen in de vorm van een Abraham of Sarah. Voor Jeroen Geerts (22), student Technische Bedrijfskunde, brengen ze brood op de plank.
Geerts zat in 2006 in de laatste klas van het vwo, toen zijn oom vijftig werd. Het bedrag wat de familie moest neertellen -negentig euro- voor het huren van de pop vond hij aan de hoge kant. Tegelijkertijd leek het hem een gemakkelijke manier om geld te verdienen. De jonge ondernemer mailde verhuurders en kon een tweedehands exemplaar van een Abraham op de kop tikken. Het bedrijf OpblaasVerhuur was geboren.
Hij komt aan klanten door flyeren, adverteren en mond-tot-mondreclame. “Wat dat betreft heb ik de goede doelgroep om me heen. Veel studenten hebben ouders die rond de vijftig jaar zijn.”
Geerts breidde zijn assortiment uit en brengt inmiddels verschillende opblaasbare artikelen aan de man. Tijdens een studiereis naar China bezocht hij een fabriek. Dit resulteerde erin dat zijn artikelen nu deels in China worden gemaakt - dat is goedkoper.
Het materiaal ligt op zijn studentenkamer en bij zijn ouders. Met zijn rode bedrijfsauto rijdt hij af en aan naar klanten. Geregeld zit hij achter de naaimachine als er een scheurtje in een opblaasbaar artikel zit of buigt hij zich over het papierwerk.
De combinatie werk en studie is niet altijd gemakkelijk. “Als ik voor een opdracht verder weg moet, kan ik geen colleges volgen. Als er problemen zijn, moet ik de telefoon opnemen. Een klant gaat al snel voor. Ja, het zorgt voor vertraging, maar dat is het mij helemaal waard. En, het staat goed op je cv. Als student heb je mooi de tijd om het runnen van een bedrijf een tijdje uit te proberen.”
Geerts begon in 2006 bij Technische Natuurkunde en maakte in 2007 de overstap naar Bedrijfskunde. Dit jaar hoopt hij zijn bachelor te halen. Hoewel hij veel kennis opgedaan heeft tijdens zijn studie, levert zijn werk hem omgekeerd ook inzichten op. “Dan leren we iets wat ik al in de praktijk heb gezien in mijn bedrijf.”
De 22-jarige heeft altijd geweten dat hij een bedrijfje zou starten. “Het voelt goed om eigen baas te zijn. Ik kan zelf mijn dag indelen. Ik had ook vakken kunnen vullen, maar dit geeft meer voldoening. Ik vind het geweldig om iets op te zetten. En ook al zijn er problemen, stiekem vind ik het verrekte leuk om het allemaal te regelen.”
De Bedrijfskundestudent ziet zich ook na zijn studie wel met een eigen bedrijf aan de slag gaan. Het is nog de vraag of hij zijn huidige activiteiten dan voortzet. “Nu kan ik er goed van leven. De verhuurmarkt raakt echter steeds meer verzadigd. Ik ga me daarom meer richten op import en verkoop van ‘inflatables’. Ik zie wel wat ik na mijn studie ga doen.”
Zijn studie is erg belangrijk, maar zijn bedrijf ook. Voor Mark Meijer (25) blijft het schipperen. Hij is vastbesloten om zijn studie Bouwkunde af te ronden. Ondertussen geniet hij ervan om zijn ‘cocktailbedrijf’ te zien groeien.
Duizenden mensen heeft hij met zijn compagnon Mick Wiertz al van cocktails voorzien. Ze stonden op talloze evenementen. Meer nog dan achter de bar, duikt Meijer in de administratie en legt hij de contacten. Hij is de netwerker en de beste in het zakelijke gedeelte van de twee. Wiertz is de creatieve kracht en bedenkt nieuwe manieren om cocktails aan de man te brengen. Ze hebben onlangs bijvoorbeeld ‘moleculaire cocktails’ geserveerd - zoals een prosecco met ‘parels van aardbei die een smaakexplosie geven’. Staan ze niet op evenementen, dan geven ze workshops. “Dat vind ik persoonlijk veel leuker vanwege de interactie, maar cocktails serveren op evenementen levert nu eenmaal meer op.”
Het bedrijf In good Taste | In good Style bestaat sinds 2009. Meijer en Wiertz serveerden eerder cocktails tijdens een beachparty van de tennisvereniging in Kerkrade. Dat ging de Limburgers zo goed af dat ze vaker werden gevraagd. Ze legden contacten met drankvertegenwoordigers, huurden bartenders in en hebben inmiddels op allerlei plekken gestaan. Ze serveerden al in discotheken, maar ook tijdens een WK paardrijden of bij muziekevenementen als het Wereld Muziek Concours. Voor de bedrijfsleiders is het voortdurend zoeken naar groei, zonder dat daarbij aan kwaliteit wordt ingeboet. “Soms zetten we bewust de rem erop, omdat kwaliteit bij ons voorop staat.”
Meijer schat in dat hij gemiddeld vijfentwintig uur per week in zijn bedrijf steekt. Werk en studie combineren is soms lastig. “Studeren staat op één, maar sommige zakenpartners staan ook op één. Het is ook vervelend als je niet altijd volop kunt meedraaien in projectgroepjes. Het is soms echt omschakelen om het ene moment cocktailworkshops te geven en het andere moment in de collegebanken te zitten.”
Er is op dit moment echter geen denken aan dat hij zijn bedrijf opgeeft. Het jaar studievertraging dat hij nu heeft neemt hij op de koop toe. “Ik leer er ontzettend veel van. Volgens mij hebben maatschappelijke betrokkenheid en werkervaring voor bedrijven meer waarde dan met lof afstuderen. Het is als ondernemer fijn dat je je eigen tijd kunt indelen. En ja, het is leuk om geld te verdienen, maar daar wen je aan.”
Of hij na zijn studie verdergaat met het bedrijf, ligt nog niet vast. “Op het moment dat ik een gezin wil beginnen, vind ik dat ik een afweging moet maken. Hoe langer de keuze wordt uitgesteld, hoe moeilijker het wel wordt.”
“Wie kan nu zeggen dat hij wordt betaald om in een helikopter te zitten?” Antoine van Erp (26), Bouwkundestudent en fotograaf, geniet ervan om op plekken te komen ‘waar je normaal gesproken niet snel komt’ en om met veel mensen in contact te komen.
Het begon allemaal zo’n vier jaar geleden, toen Van Erp en zijn huisgenoot van hun hobby fotografie hun werk maakten. “Ik fotografeerde al geregeld voor vrienden en kreeg steeds vaker opdrachten. Toen vond ik dat ik er wel geld voor kon gaan vragen.” De huisgenoot haakte af, maar Van Erp ging door. Om inzicht te krijgen in het runnen van een eigen bedrijfje, zocht de Bouwkundestudent mensen in zijn omgeving op die iets vergelijkbaars doen.
Al doende leerde Van Erp steeds meer. “Ik vond het aanvankelijk best lastig om mijn waarde in te schatten en contact met opdrachtgevers was best spannend. Nu besef ik dat we elkaar een wederzijdse dienst leveren. In offertes horen niet alleen geldzaken, ik vermeld er nu ook in wat ik ga doen en in hoeveel tijd.” Hij volgde geen vakken in het ondernemerschap aan de TU/e, die noodzaak voelde Van Erp nooit zo.
De student heeft al met al weinig moeite gehad om aan opdrachten te komen. “Het gaat bijna als vanzelf via mijn netwerk.” Hij maakt allerlei foto’s, waarvan sommigen ook in brochures of in boeken belanden. Hij geniet ervan om gebouwen te fotograferen. “Ik studeer architectuur en zie vaak meer dan andere mensen aan gebouwen. Ik probeer sfeer in een foto vast te leggen.”
Tot nu toe gaat de combinatie van werk en studie hem redelijk goed af. “Ik heb wel wat vertraging opgelopen. Het scheelt dat het niet zo’n groot probleem was om vakken door te schuiven.” Toch heeft Van Erp zijn bedrijfje even op een zijspoor gezet om te kunnen afstuderen. “Het is fijn dat ik tijdens mijn studietijd heb kunnen experimenteren. Voor mij is het redelijk zonder risico, ik heb er niet veel geld in hoeven steken en hoef er geen kinderen mee te onderhouden. Ik kan me wel voorstellen dat studenten nu minder snel voor een eigen bedrijf kiezen, vanwege de kabinetsplannen.”
Matthijs Janssen en Tom Elsten. Foto | Bart van Overbeeke
Werknemers die weken of zelfs maanden ziek zijn kunnen een organisatie een hoop geld kosten en de werknemer zelf een hoop frustratie opleveren. Studenten Matthijs Janssen (22) en Tom Elsten (25) ontwikkelden een methode en maakten een softwareprogramma dat moet helpen bij de re-integratie.
Janssen volgde tweeëneenhalf jaar geleden een workshop bij het Innovation Lab over ondernemen. Daar kreeg hij de opdracht om een plan voor een bedrijf uit te werken. Hij had zijn vader, een arbeidsdeskundige, al vaker gehoord over re-integratie. De student Technische Innovatiewetenschappen bedacht een concept en werkte dat uit met onder anderen studiegenoot Bart Knijnenburg. Die nam het softwaregedeelte voor zijn rekening. Toen Knijnenburg naar het buitenland ging, nam medestudent Tom Elsten zijn werk over.
Janssen over het idee: “Je ziet dat er vaak wordt gekeken naar wat werknemers met medische klachten niet meer kunnen. Wij hebben vooral gekeken naar wat ze wél kunnen. We hebben een lijst ontwikkeld die inzichtelijk moet maken wat mensen moeten kunnen voor een bepaalde functie of taak. Met onze software kun je die twee typen informatie vergelijken.”
De studenten hebben steeds met artsen, arbeidsdeskundigen en vertegenwoordigers van organisaties gesproken om te kijken of hun plannen aanslaan. Via onder meer het Brabant Center of Entrepeneurship kregen ze tips. Volgens Janssen, die de meeste gesprekken voor zijn rekening neemt, werkt het eerder in het voordeel dan in het nadeel om student te zijn. “Mensen stellen ons jeugdig enthousiasme en onze ondernemendheid op prijs en geloven in de oprechtheid van onze intentie om iets moois te ontwikkelen.”
Ze zien hun bedrijf in wording, met de naam TechInno, vooral als één groot avontuur. Janssen: “We zijn goede vrienden en willen zien hoe ver we kunnen komen. We spelen het spel om te winnen, maar het moet wel een spel blijven. Het is reuzeleuk om kennis op te doen en alles in praktijk te brengen. Het geeft een kick om dit als student te doen. Dit is een kans om innovatief bezig te zijn.”
Zowel Elsten als Janssen kan de studie tot nu toe goed combineren met het eigen bedrijf. Elsten: “Voor mijn studie moet ik wel eens gebruikerstesten maken. Nu doe ik daar al in de praktijk ervaring mee op.” Janssen: “We leren samen te werken en ik merk dat ik steeds meer bedreven raak in het voeren van overleggen. Wat ik tijdens mijn studie heb geleerd kan ik in praktijk brengen. Andersom zie ik ook onderdelen bij mijn studie die ik al in de praktijk heb meegemaakt.” De komende tijd gaan de studenten hun product, genaamd Oregami, verfijnen en verder met gesprekken met geïnteresseerde partijen.
• Bachelorstudenten kunnen de minor Ondernemerschap en Innovatie volgen bij de faculteit Industrial Engineering & Innovation Sciences (IE&IS).
• Voor masterstudenten is er het certificaatprogramma Technology Entrepeneurship. Doel van dit programma is om studenten klaar te stomen voor het ondernemerschap.
• Voor promovendi is een masterclass ontwikkeld waarin wordt gewerkt aan de opbouw van kennis en vaardigheden die nodig zijn om met succes een bedrijf op te zetten en te leiden.
• Het Brabant Center of Entrepeneurship (BCE), dat op het TU/e-terrein zit, ontwikkelt onderwijsprogramma’s, houdt lezingen, netwerkbijeenkomsten en biedt andere activiteiten aan op het gebied van ondernemerschap voor studenten in Tilburg en Eindhoven. www.bc-e.nl.
• De Stichting Vrienden van het Brabant Center of Entrepeneurship wordt 14 maart officieel opgericht. Het doel hiervan is het bedrijfsleven meer te betrekken bij de ontwikkeling van nieuwe activiteiten van BCE. Zie ‘Friends of BCE’ op www.linkedin.com.
• Het Innovation Lab regelt zaken rondom kennisvalorisatie en biedt ondersteuning bij de ontwikkeling van nieuwe diensten, producten en bedrijven.
Cursor als PDF
)
