Ze komen van allemaal verschillende opleidingen, eentje zelfs van buiten de TU/e, en zitten in verschillende jaren. Toch zien ze elkaar bijna dagelijks. Ze spreken zo vaak mogelijk af om te lunchen, zien elkaar elke maandagavond en ze zitten in tentamenperioden weken achtereen dichtbij elkaar in de doodstille De Hal om zonder afleiding te studeren. Wat hen verenigt, is een dispuut van SSRE, Latent Talent geheten.

De lunches in het Auditorium zijn echt iets om naar uit te kijken, vinden ze. Meestal bespreken ze het nieuws of sportprestaties, maar waar ze het vandaag over hadden, “dat kunnen wij echt niet zeggen.” Net zat Loek Nolten er ook nog bij, Latent Talent weet niet precies waarom hij weggelopen is toen er iemand met een schrijfblok en fototoestel aan tafel bijschoof. “Hij had geen haast. Misschien is hij onzeker”, denkt Ifra. “In ieder geval heeft hij een klein hartje. Als hij dronken is gaat hij kei schattig doen.” “Misschien drinkt hij nu wel bier”, denkt een ander. “In zijn eentje? Dat doe ik nooit.” “Wij drinken altijd samen bier. We doen nooit iets waar geen bier bij is.” Nu toch? “Maar vanavond wel.” (NS)