Over één ding zijn alle culturele studentenverenigingen het eens: De Bunker heeft potentie. Goed, het is een donker pand, relatief ver gelegen van het centrum en natuurlijk is niet iedereen even blij met de toegewezen ruimtes. Maar het feit dat alle studentenverenigingen onder één dak komen te zitten, maakt een hoop goed. “In Scala zaten de culturele verenigingen relatief geïsoleerd van elkaar”, zegt Sjors Huijbers, secretaris van fotografievereniging Dekate Mousa. “Hier wordt de samenwerking meer bevorderd. Er is al een ‘bunkeroverleg’ en tijdens de introductieweek hebben de culturele verenigingen samen een performance neergezet. Het idee van één studentencultuur wordt hier bevorderd.”
Als dit artikel wordt geschreven, lijkt De Bunker nog op een betonnen doolhof waarin druk wordt geschilderd, geboord en getimmerd. De verenigingen moeten zelf hun ruimtes een kleurtje geven. Volgens de Dienst Huisvesting vergroot dit de betrokkenheid van de studenten bij hun onderkomen en bovendien weet iedereen zelf het beste welke muur wat voor bizarre kleur moet krijgen. Kanariegeel bijvoorbeeld, zoals de bestuurskamer van Dekate Mousa. Of wit met blauwe bloesembomen, zoals het hok van de Japanse cultuurvereniging Kinjin. De Dienst Huisvesting zorgt voor het grotere kluswerk. De ruimtes moeten bovenal veilig en doelmatig zijn en dit ongeveer vijf jaar blijven. “Na veertig jaar moet De Bunker eigenlijk grootschalig gerenoveerd worden”, zegt Anton Peeters van de Dienst Huisvesting. “Vooral de installaties, de buitenkant en het dak zijn aan vernieuwing toe. Maar het College Van Bestuur wil voorlopig alleen een verbouwing voor de komende vijf jaar om zich in die periode te beraden op verdere plannen voor huisvesting van deze verenigingen.”
De culturele verenigingen van Scala aan de Kanaalstraat en een aantal verenigingen uit het Hoofdgebouw en de W-hal verhuizen een dezer dagen naar hun nieuwe bestemming. Leden komen met een pasje binnen en kunnen daarmee in de sleutelkast hun eigen sleutel pakken. De sleutel van de gemeenschappelijke zalen is bereikbaar voor de bestuurders. In geval van misbruik kan de code worden vernietigd. De gezelligheidsverenigingen ESC, SSRE, Demos en de Eindhovense Studentenkerk blijven in De Bunker. Ze houden hun eigen opgang, gescheiden van de nieuwe verenigingen.

Herrie
Sinds de verbouwing half mei begon, is De Bunker twee danszalen en twee toneelzalen rijker. Er zijn twee individuele oefenruimtes en één gezamenlijke oefenruimte voor muziek, een multifunctionele zaal, een doka en een studio voor Dekate Mousa. Verenigingen die de gemeenschappelijke zalen willen gebruiken, moeten goed overleggen en plannen in overleg met de gebouwbeheerder. Tenslotte staat in de oude binnenbar van de AOR de grote bar van Tent. Tent is een ontmoetingsruimte die wordt beheerd door Score: Stichting Culturele Ontmoetingsruimte Eindhoven. De opbrengst van de bar wordt verdeeld onder de verenigingen die niet te beroerd zijn om tappers te leveren.
Waar gedanst, gespeeld en gedronken wordt, ontstaat al snel de nodige herrie. Om te voorkomen dat de verenigingen elkaar storen, zijn de ruimtes voorzien van geluidsisolatie. En om ook de wijk zoveel mogelijk te sparen, zijn de ramen extra geïsoleerd en de dakvensters verwijderd. Als het budget van 1,4 miljoen euro het toelaat, wordt de buitenkant van De Bunker schoongespoten en komt er nieuwe beplanting. “Ook om goodwill te kweken naar de buurt toe”, vertelt ing. Marten Dijkshoorn van de Dienst Huisvesting. Peeters vult aan: “Er zijn, ook al is daarmee gedreigd, geen bezwaren ingediend uit de buurt. Wel is er een hernieuwde kennismaking geweest tussen de besturen van de diverse verenigingen en de buurt.”/.

De volgende verenigingen verhuizen naar De Bunker: CISO, BEST, AEGEE, ISN, Mosaic, Kinjin, VGSEi, Ichtus, the Knights of the Kitchen Table, ASU, Europese Week Eindhoven, Virus, Footloose, Dekate Mousa, Doppio, ESMG Quadrivium, het Scala-bestuur en Bigband Studentproof.

“Toen we in Scala een jumpworkshop hielden, kwam bij Dekate Mousa het plafond naar beneden”, vertelt Carolien Lafféber, voorzitter van Footloose. “Nu kunnen we doen wat we willen.” Footloose hoor je niet klagen. In alle opzichten gaat de dansvereniging erop vooruit. Zij krijgt een grote eigen danszaal plus een zaal die met Doppio wordt gedeeld. In het lichte, voormalige studentenuitzendbureau ASA komt de bestuurskamer en bovendien krijgt de vereniging een opberghok. “We zijn erg tevreden”, zegt Lafféber stralend. “We hebben meer ruimte om te dansen. In de danszaal is meer licht, wat ook meer mogelijkheden biedt als er gefotografeerd wordt. Er staan geen pilaren in de weg zoals in Scala en De Bunker is makkelijker te vinden.” Richard Mulders, voormalig voorzitter van Footloose, knikt instemmend. “En we hoeven niet al die trappen meer op.”
Het enige waarover Mulders en Lafféber minder te spreken zijn, is het uitlopen van de verbouwingen. “Daardoor kan het zijn dat we een of twee weken niet kunnen dansen, omdat we nauwelijks tijd hebben om de ruimte in te richten”, zegt Lafféber. En de sfeer in Scala, zullen ze die niet missen? Terwijl Mulders al bevestigend wil antwoorden, onderbreekt de nieuwe voorzitster hem. “Sfeer is ook iets wat je opbouwt. Het is niet goed om altijd vast te houden aan iets wat was. Alleen het uitzicht in Scala zal ik wel missen. Vooral als de zon onderging. Dat was echt prachtig.”

Footloose-voorzitter Carolien Lafféber en oud-voorziter Richard Mulders in de nieuwe danszaal in De Bunker.

In de voormalige spoelkeuken van De Bunker is het binnenkort pikdonker. Dan hangen de studenten van fotografievereniging ESSF Dekate Mousa er met hun neus boven de chemicaliën. Sjors Huijbers en Frans van Nistelrooij, secretaris en voorzitter van de vereniging, zijn niet wildenthousiast over hun nieuwe onderkomen. “Ik zou niet zeggen dat het nieuwe onderkomen een verbetering is”, zegt Huijbers zuinig. “De ruimtes in Scala waren voor ons prima. We hadden twee doka’s, een grote studio, een grote ledenruimte en een opberghok. Die laatste twee vervallen nu. Maar we zijn een van de weinige verenigingen in De Bunker met drie eigen ruimtes, dus is het logisch dat we niet veel hogere eisen kunnen stellen.”
In plaats van twee doka’s moeten de studenten het straks stellen met één exemplaar. De doka is wel groot genoeg om met twee personen in te werken. De nieuwe studio is ruim, maar heeft volgens de studenten een relatief laag plafond. Daardoor is fotograferen vanuit de hoogte moeilijk.
Sommige voorzieningen zijn verbeterd. Zo hoeven de leden niet meer zelf hun toiletten te poetsen en internet wordt sneller. “Internet en telefonie worden door de TU/e geleverd”, zegt Van Nistelrooij. “Nu delen we het internet met anti-krakers, waardoor het traag is.” Het meest enthousiast zijn de studenten over de nieuwe bestuursruimte, die geschilderd is in de verenigingskleur: knalgeel. De drie ronde ramen geven de ruimte een bijzondere sfeer. Huijbers zingt lachend: “We all live in the yellow submarine! Misschien moeten we daar ons clublied maar van maken.”

Dekate Mousa-bestuursleden Sjors Huijbers (links) en Frans van Nistelrooij in de bestuurskamer in De Bunker.

De studio van Dekate Mousa.

Lennart Verheijen, voorzitter van studenten toneelvereniging Doppio, en secretaris Ingrid Nieuwenhuijsen zijn om meerdere redenen blij met de verhuizing naar De Bunker. Verheijen: “Doppio heeft momenteel 55 leden die in Scala twee ruimtes per avond gebruiken. Het liefst willen we echter op minder avonden spelen, zodat zoveel mogelijk leden tegelijk aanwezig zijn. Dat kan in De Bunker beter, met twee toneelzalen en een danszaal.”
Nieuwenhuijsen: “En de ruimtes zijn groter. Nadeel is wel dat we geen ‘eigen’ ruimtes meer hebben. Je kunt de ruimtes dus niet aankleden of er spullen laten staan, omdat andere verenigingen dezelfde ruimte ook gebruiken.” Verheijen vindt De Bunker veiliger, terwijl Nieuwenhuijsen Scala roemt als een authentiek gebouw met een heel eigen sfeer. Beiden verheugen zich erop dat er meer verenigingen in één gebouw zitten, zodat het gezamenlijk café, de Tent, ook een groter en diverser publiek trekt. Of alle spullen van Doppio in de nieuwe ruimtes passen? Verheijen denkt van wel. “We hebben ongeveer evenveel opslagruimte als nu. Maar een toneelvereniging verzamelt van alles, van plastic kippen tot kostuums, want die kunnen altijd weer van pas komen.” Leden van de bunkerverenigingen komen met een pasje binnen en kunnen daarmee in de sleutelkast hun eigen sleutel pakken. De sleutel van de gemeenschappelijke zalen is bereikbaar voor de bestuurders. Nieuwenhuijsen ziet dat systeem wel zitten. “Het lijkt me handig. In Scala hebben alleen bestuursleden een sleutel en zij moeten steeds de deur open doen. We hebben alleen nog niet alle collegekaartnummers binnen om de pasjes te laten maken. Maar dat komt wel goed.”

Doppio-voorzitter Lennart Verheijen met secretaris Ingrid Nieuwenhuijsen in de bestuurskamer in De Bunker.

Voorzitter Erik de Jong van ESMG Quadrivium heeft gemengde gevoelens over de verhuizing. Lag Scala dichtbij het centrum, De Bunker ligt dichtbij de TU/e en Fontys. Enerzijds krijgt de studenten muziekvereniging extra ruimte en een grote zaal waar het harmonieorkest eindelijk weer in past. Anderzijds moet de vereniging zalen delen met meer organisaties dan tot nu toe het geval was. De Jong: “Vooral het feit dat we er in vierkante meters op vooruit gaan, is heel prettig. Maar het reserveringssysteem voor de gemeenschappelijke ruimtes staat nog in de kinderschoenen, terwijl het binnenkort moet functioneren. En het werkt alleen als iedereen op tijd reserveert, wat in de praktijk niet zo is, weten we van Scala. Dat werd altijd intern opgelost en dat kan goed met vijf verenigingen. In De Bunker zijn dat er twintig. Maar dat we hier met meer verenigingen samen zitten, biedt ook kans op nieuwe samenwerkingsvormen.”
Een nieuw contract hebben de verenigingen nog niet, dat komt over een jaar als alles is genormaliseerd. De Jong: “We weten dus nog niet hoeveel huur we moeten betalen, terwijl de verenigingen uit de W-hal en het Hoofdgebouw nu géén huur betalen. Bovendien is het huishoudelijk reglement nog niet afgestemd met alle verenigingen.”
Maar wat De Jong het meest dwarszit, is dat dit wéér een tijdelijke oplossing is voor de verenigingen, na Scala. “Door die keuze is er een beperkt budget en een beperkte houdbaarheid voor het interieur. Het is ook een deprimerend donker gebouw geworden, omdat de ramen en dakvensters zijn verdwenen, terwijl er eerst overal daglicht binnenkwam. Het is gewoon jammer dat het niet iets meer is geworden.”
De Jong ziet wel een nieuwe uitdaging: hij hoopt dat de verenigingen zodanig groeien dat er een permanente ruimte komt voor een heus cultureel centrum: “De nieuwe bunkerverenigingen hebben nu zo’n zevenhonderd leden, de zittende bunkerverenigingen zo’n achthonderd, dus met wat groei zijn we groot genoeg om een definitief cultureel centrum meer dan te rechtvaardigden.”

Thomas Hermans, secretaris van bigband Studentproof, heeft de nieuwe ruimte in De Bunker nog niet kunnen zien, vertelt hij: “Als promovendus bij Scheikundige Technologie ben ik de laatste tijd veel in het buitenland geweest, daardoor ontbrak het me aan tijd om te gaan kijken. Maar het idee dat we met veel studentenverenigingen bij elkaar zitten, is prima. De locatie vind ik ook uitstekend, dichtbij de TU/e en Fontys. Dat maakt de drempel lager voor studenten om een keer bij een cultuurvereniging te gaan kijken. De synergie tussen de verschillende verenigingen wordt ook gestimuleerd. Bovendien is er voldoende parkeergelegenheid. Veel van onze leden komen met de auto of de trein.”
Studentproof telt momenteel 21 leden, maar er zijn vacatures voor saxofoon en trombone. De ruimte voor Studentproof is groter dan in Scala, maar er kunnen geen ramen worden opengezet. Hermans: “Dus ik hoop dat het nieuwe ventilatiesysteem goed werkt. Ik ga er ook vanuit dat de nieuwe zaal hetzelfde niveau heeft als in Scala. Het is in elk geval hoog genoeg, dus het geluid slaat niet meteen dood. De geluidspanelen uit Scala worden bovendien hergebruikt om de akoestiek bij te stellen. Maar ik ben vooral blij met de eigen opslagruimte, onze spullen staan daar veiliger dan nu in Scala.”

Quadrivium-voorzitter Erik de Jong (links) en Thomas Hermans, secretaris van bigband Studentproof, in hun gezamenlijke oefenruimte.