spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
Engelse broedermoord in Irak
28 februari 2008 - ‘The Mark of Cain’ is een van de vele films die het laatste jaar verschenen over de oorlog in Irak. Regisseur Marc Munden won er op het filmfestival van Rotterdam in 2007 de prijs van Amnesty International mee.

“Als we dit nu niet doen, noemen ze ons verraders en krijgen we tijdens de volgende patrouille geen rugdekking meer.” Zo hebben de rekruten Wayne Gulliver en Mark Tate, op ‘vredesmissie’ in Irak, geen bevelen nodig om de ergste dingen te doen.

Het verhaal is snel verteld. De twee vrienden worden met het Britse leger naar Irak gestuurd. De moraal daalt al snel tot een dieptepunt als een bermbom twee collega’s doodt. De zoektocht naar de schuldigen wordt steeds meer een wraak- en vergeldingsactie, want ze kunnen de daders niet identificeren tussen de burgers. Zo belanden er onschuldigen in de verhoor- en martelkamers. Hoewel Mark en Wayne hun vraagtekens hebben, doen ze daaraan mee. Munden filmt dit alsof het harde nieuwsfeiten betreft, met shots die vaak uit de hand worden gefilmd. Hoewel Munden zelf niet in het leger heeft gezeten, is de film geschreven vanuit het perspectief van echte soldaten, die scenarist Tony Marchant heeft geïnterviewd.

In een interview met het digitale tijdschrift Movie2movie vertelt Munden dat veel van zijn werk over mannelijkheid gaat, over overgangsrites. In ‘Mark of Cain’ zijn het vrienden, soldaten maar jonge jongens nog, van wie de vriendschap op de proef wordt gesteld binnen deze machocultuur.

De film is, volgens Munden, in eerste instantie geen kritiek op het leger. Maar hij stelt wel degelijk een aantal specifieke onderwerpen aan de kaak. Zoals het jennen van jonge soldaten en de rol die ze krijgen opgedrongen als zondebok. Munden hekelt ook de slechte voorbereiding en opzettelijk vage regels waarmee deze militairen de oorlog in worden gestuurd. Daardoor ontstaan verwarring en morele problemen, want wat mag nu wel en niet?

Maar voorop staat de vriendschap tussen Wayne en Mark, die je ook terugvindt in de structuur van de film. Munden: “De gruwelijke beelden van de groepsmartelingen heb ik bewust pas aan het eind laten zien. Het zou voor het publiek anders wel erg moeilijk zijn om anderhalf uur sympathie voor de twee hoofdrolspelers op te brengen.”

‘The Mark of Cain’ geeft geen antwoorden op de vragen, de verwijzing naar de titel ‘Het teken van Kain’ is dan ook treffend gekozen: de gelijknamige broedermoordenaar uit de bijbelse vertelling is een gedoemd man, zoals de soldaten in de film. Zwarte Doos, 28 februari, 4 en 5 maart. /.