Van Helvoirt: “Van oudsher heeft een universiteit twee doelen: ingenieurs afleveren en wetenschappelijk onderzoek verrichten. Het is vaak een brug te ver om te kijken naar de knelpunten van de industrie en de hulp die de TU/e daarbij eventueel kan bieden. Wie op de universiteit beschikt over relevante kennis? Wie van de TU/e kan afspraken maken met bedrijven? Dat soort vragen wilde ik graag beantwoorden. Maarten Steinbuch (zie kader, red.) stelde me in 2006 voor aan Ramon Solberg en sindsdien zijn we samen bezig om IME Technologies BV (Innovative Mechanical Engineering Technologies) van de grond te krijgen. Dit gaat binnen een paar weken officieel gebeuren, maar we zijn in feite al een jaar aan het werk. De essentie van ondernemen is nu eenmaal ‘opschieten en vooruit’ en dan ga je niet zitten wachten totdat alles in kannen en kruiken is.”

TU/e dochter
IME Technologies BV zal na de officiële oprichting als volle dochter van de TU/e Holding door het leven gaan. Beide heren zullen, hoewel ze directeur zijn, geen eigenaar worden van de onderneming die gevestigd is in het gebouw van de faculteit Werktuigbouwkunde. De TU/e heeft recht op alle aandelen, de winst en heeft voor een deel zeggenschap. Solberg: “Dat kan ook niet anders. Door nauw samen te werken met de TU/e, weten we precies welke kennis hier aanwezig is en hoe we die voor onze klanten kunnen gaan inzetten. Op het moment dat we op een industrieterrein zitten, hebben we formeel niks te maken met de TU/e en gaat de essentiële band die onze bedrijfsformule zo uniek maakt, verloren.”

Momenteel richten de projecten zich vooral op het gebied van de meet- en regeltechniek. Logisch, gezien de achtergrond van beide heren. Van Helvoirt: ”Het is de bedoeling dat we binnen een jaar of vijf de disciplines van alle vakgroepen binnen de faculteit gaan vertegenwoordigen. Het streven is dat we tegen die tijd met een man of vijftien zijn. Ramon en ik blijven wel directeur. Vijftien kapiteins op een schip gaat niet.”

Innovaties
IME Technologies werkt, behalve aan projecten voor industriële klanten, momenteel ook aan drie innovaties. De ‘Pirouette’ PVT machine, is een meetmachine die werd ontwikkeld door de vakgroep Polymer Technology. Deze meet het materiaalgedrag van kunststof tijdens het spuitgieten van onder andere gsm- en computercovers. Van Helvoirt: “Meestal worden er twee metingen gedaan. Eentje voor de afschuiving van het vloeibare materiaal onder druk en eentje voor het krimpgedrag. Die resultaten worden samengevoegd en daar komt een ‘ongeveer’ getal uit. De Pirouette meet niet alleen in één keer alle parameters, maar is bovendien vele malen nauwkeuriger. Naar deze machine is vraag vanuit materiaalkunde laboratoria en andere universiteiten. Wij halen de laatste kinderziektes eruit, voorzien hem van een jasje en dan kan hij medio dit jaar de markt op.”

Sound Imaging is het tweede project, in samenwerking met promovendus Rick Scholte. Met deze technologie is het onder meer mogelijk om geluid tot op de vierkante millimeter nauwkeurig te lokaliseren in mobiele telefoons en andere consumenten electronica. Een unieke uitvinding. De derde innovatie is Position Controlled Electrospinning, een techniek om onder hoogspanning een ultradun draadje te trekken uit een oplossing van polymeer en die draad vervolgens te kunnen sturen. Zo kan bij voorbeeld een flinterdun matje worden geweven van biologisch afbreekbaar polymeer waarop onder andere hartkleppen en aders van lichaamseigen stoffen kunnen groeien in gewenste vorm en grootte.

Drie miljoen
Van Helvoirt: “Ons doel is om over een jaar of vijf ongeveer drie miljoen euro omzet te maken. Een groot deel van de winst komt direct ten goede aan de vakgroepen waar we mee hebben samengewerkt. Dit voegt een substantieel bedrag toe aan de faculteitsbegroting.

Tot die tijd moeten we ervoor zorgen dat we naamsbekendheid krijgen binnen en buiten de universiteit. Bedrijven zijn al geïnteresseerd, maar wanneer het neerkomt op betalen, wachten ze af wie er als eerste gaat. Logisch, want we hebben geen historie. Toch zien we nu al dat dit steeds beter gaat. Er zijn problemen genoeg binnen de industrie en wij beschikken over voldoende kennis om die op te lossen. Daarnaast ontwikkelen we innovaties waarop de bestaande industrie zit te wachten, of die nieuwe markten opleveren. En dat alles op de korte termijn. Wij fungeren als het ware als versnellingsbak.”/.