Een artistieke uitdaging voor de TU/e? Ik zal het uitleggen.

Twintig jaar geleden reed ik naar Nieuwpoort, België. Ik had daar drie redenen voor. Ik wilde weten of er een monument was voor de beroemde slag op 2 juli 1600, en ik was benieuwd of er in Frankrijk, net over de grens met België, nog een restje Vlaams te horen zou zijn. Maar, mijn bezoek aan Nieuwpoort gold vooral een tentoonstelling in de Vismijn (visafslag): de Fenomenale Feminatheek van Louis Paul Boon. Ik had twee van zijn boeken gelezen, De Kapellekensbaan (schitterend) en De zoon van Jan de Lichte, waaruit een opgewekte, tamelijke onschuldige appetijt bleek voor jonge vrouwen.

Het was herfst en het vlakke West-Vlaamse land lag er somber bij. Twee uren rijden brachten me in Nieuwpoort, waar ik geen enkel monument voor Maurits’ heldendaden vond. Dat was er ook niet; pas op 2 juli 2000 is er een plaquette onthuld. Op dus naar de Vismijn! Daar waren honderden foto’s van jonge, luchtig geklede vrouwen tentoongesteld, niet echt erotisch, hooguit enigszins wulps. De foto’s oogden als plaatjes die lang geleden in het weekblad De Lach te zien waren: pin-ups. De dames waren ingedeeld in vier brave categorieën: vrouwen hebben een voorkant en een achterkant, een bovenkant en een onderkant – tel maar na. De bezoekers waren vooral oudere mannen, en de ambiance in de betonnen hal was nogal kil. Na een half uur hield ik het voor gezien en reed ik richting Duinkerken, in de hoop onderweg Vlaamstalige Fransen te ontmoeten. Weer een deceptie: de weg van Nieuwpoort naar Duinkerken liep tussen een kanaal en een spoorlijn; je kwam geen enkel dorp tegen, waar je Vlaams sprekende ouderen zou kunnen ontmoeten. Koffie gedronken in Duinkerken, waar ze mijn Belgische franken niet wilden hebben.

Maar, Boons Fenomenale Feminatheek is weer in het nieuws. Het fotomuseum in Antwerpen wil de plaatjes niet tentoonstellen: te weinig artistieke kwaliteit. Toch jammer: de foto’s die ik in dagblad De Morgen zie, ogen interessanter, mogelijk iets minder onschuldig, dan de selectie van destijds in de Vismijn. Ik kijk er toch liever naar dan naar blote mannen met profetenmaskers of naakten van Freud. Boons weduwe heeft de verzameling jarenlang liefdevol beheerd. Misschien kan de hal van het Hoofdgebouw de plaatjes onderdak bieden.