Schrijnend zijn de persoonlijke verhalen zeker. Niet zozeer over de vijftig miljoen Amerikanen die niet verzekerd zijn, maar over de 250 miljoen die dat wèl zijn. Winst behalen zorgverzekeraars door zo weinig mogelijk medische zorg te geven, zo lijkt het wel. Elke komma die hen ontslaat van hun plicht grijpen ze aan. Een jonge vrouw krijgt een behandeling niet vergoed: deze vorm van kanker komt volgens de verzekeraar niet voor op haar leeftijd. Een vrouw die na een auto-ongeluk in bewusteloze toestand naar het ziekenhuis werd vervoerd, kreeg de ambulance niet vergoed: die had ze natuurlijk eerst aan moeten aanvragen. Kafka is er niets bij. De Amerikaanse regering gaat er intussen prat op dat vermeende terroristen in Guantanamo Bay wèl goede verzorging krijgen. Dus bezoekt Moore ook deze basis.

Moore’s filmische tactieken zijn zeker demagogisch, soms grappig en staan enkel in het teken van zijn doel: aantonen dat deze gezondheidszorg niet deugt. Maar dat kan ook irritant worden, zoals de violen die losbarsten bij elk sterfgeval. Blijkbaar irriteert hij ook collega’s, getuige ‘Manufacturing Dissent’, een even tendentieuze documentaire als Moore zelf maakt, maar met hem zelf als het onderwerp. Zonder dat dit hem overigens zal stopen in zijn kruistocht tegen misstanden. ‘Sicko’, Zwarte Doos, 14 april, 19.30 uur. Met een inleiding van Ronald Rovers, filmrecensent van de Volkskrant.