spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

CocoRosie: mooi, inventief en van alle muzikale markten thuis

8 mei 2008 - De Amerikaanse zusjes Sierra Casady en Bianca Casady zijn CocoRosie. Ze spelen pas een jaar of drie samen, simpelweg omdat ze voor die tijd jaren en duizenden kilometers van elkaar verwijderd waren. Een opmerkelijk duo, ook door de composities, de talloze vreemde geluidjes en hun stemgebruik. Maar het aller-opvallendste is het plezier dat de meiden tentoonspreiden en het vermogen om live minstens even goed te klinken als op cd. Zoals op 14 mei te zien is in de Effenaar, na het voorprogramma van Quinn Walker.

De zussen vonden elkaar drie jaar geleden in Parijs terug. Sierra ‘Coco’ Casady werd geboren in Iowa, haar jongere zusje Bianca ‘Rose’ op Hawaï. Omdat hun ouders al vroeg gingen scheiden, verloren ze elkaar al snel uit het oog. Sierra belandde uiteindelijk in Parijs om opera te studeren.

Bianca trok met haar moeder langs allerlei indianenreser-vaten; als ze bij haar vader is, leefde ze in een ‘uitgebrand chassis’ van een auto. Ze vertrekt op haar vijftiende naar San Francisco en gaat later naar New York waar ze tatoeages verzamelt. Wanneer ze op wereldreis in Parijs belandt, ontmoet ze Sierra. Na hun hernieuwde kennismaking is CocoRosie geboren. In de badkuip van Sierra’s apparte-ment worden de eerste liedjes gemaakt, die uitmonden in ‘La maison de mon rêve’. Noem het freefolkies, freakfolk, new weird America, droommuziek, je vindt allerlei muziekstijlen terug, zoals ook Amerikaanse jaren ’30 blues en ballades, evenals hiphop, vervat in titels als ‘Tekno love song of Terrible Angels of Lefthand Shoe’.

De songteksten zijn vaak esoterisch en dus ondoorgrondelijk. Wat mogelijk te maken heeft met de interesse van Sierra voor mystieke geschriften. ‘Leer de bliksem te weerstaan, zodat mijn lichaam zich kan vullen met elektriciteit’, vertelde ze ooit in een interview. Wat ze bedoelt, mag Joost weten. Het doet in ieder geval geen afbreuk aan de liedjes.

Het duo begeleidt zichzelf op harp, gitaar en piano. Zingen doen ze beiden. Maar het opvallendste aan hun muziek zijn de geluidjes die ze gebruiken. Allerlei apparaatjes zijn daarvoor bruikbaar. Ze verzamelen dan ook zoveel mogelijk spullen om muziek mee te maken, die vaak worden gevonden op vlooienmarkten. Hun voorkeur: speelgoed waar muziek uitkomt, het liefst oud, want ouder speelgoed is minder voorspelbaar en specifieker. Maar eigenlijk alles dat geluid maakt komt in aanmerking, als het past: een antwoordapparaat, mechanische speelgoedautootjes, belletjes, een ritmebox, geluid van plakband. Muziek is ook en vooral spelen met geluid. En het wonderbaarlijke is dat, of ze nu met tweeën spelen of met band, het een prachtig, normaal maar uniek, harmonieus en vol geluid geeft. Dat geldt eveneens voor de stemmetjes die de dames in kunnen zetten, of het nu de afgeknepen (kinder)stemmetjes zijn of opera persiflages. Wat dat betreft lijken de zusjes een onuitputtelijk repertoire te hebben. Waaronder gewoon ook mooi en romantische zang./.

Meer info: www.youtube.com/watch?v=HVMOHJXYI8I.