Ik moest aan dit bejaarde grapje denken toen ik kort geleden over ons TU/e-terrein liep: de komkommertijd is vroeg dit jaar, net als de zomer.

Dit zijn voor de campus de mooiste weken van het jaar. De Dommel ligt er prachtig zomers bij, goed gevuld en de oevers bedekt met gele boter- en paarse pinksterbloemen – de combinatie doet denken aan vanillevla met Haagse bluf. De meidoorn bloeit – precies op tijd – en de kastanjebomen hebben kaarsen. Ook de quasisequoia – de quasi wat? sequoia! – zit alweer mooi in het prille groen. Inderdaad: quasisequoia. Ik heb altijd gedacht dat die boom, aan de noordkant van de Dommel, bij het bruggetje naar de sportvelden, een larix was. Nee dus: quasisequoia.

Hoe dan ook, hij staat er groen en opgewekt bij. Heel anders dan die andere sequoia, de echte, die ik Frits noem. Een sequoiadendron giganteum, een paar jaar geleden neergezet ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van Frits Philips. Hij is geplant op 14 april 2005, in een heel droge periode en hij heeft, vrees ik, niet genoeg water gekregen. Hij staat er wat kommervol bij. Heel anders dan de kastanjeboom voor het Hoofdgebouw:. Toen ik vijfendertig jaar geleden naar de TU kwam was daar net de derde kastanje geplant; de eerste twee waren - door gebrek aan water ? - doodgegaan. De derde werd wekenlang de hele dag besproeid en staat er nu prachtig - in bloei - bij.

Terug naar de komkommertijd. Iedereen lijkt al met vakantie, steeds meer de normale situatie, lijkt het; slechts onderbroken door korte perioden niet-vakantie, waarin krachten worden verzameld voor de volgende uitstap. Het mooie weer lokt de weinige mensen die er zijn naar buiten: jonge vrouwen met lieve benen onder korte rokken, oude mannen met knokige harige benen onder lange kortebroeken - dat laatste heb ik al eens verboden; het heeft niet geholpen. Men ligt en speelt in het gras alsof deze vroege zomer de normaalste zaak van de wereld is.

Inmiddels is het op mijn vakantiebestemming, Portugal, tien graden kouder dan hier. Maar dat zal wel veranderen voor we daar aankomen. Begin juni ben ik weer terug. Geniet tot die tijd van deze vroege zomer, want straks zal het hier weer waaien en regenen. Até à próxima.