De mens van tegenwoordig leeft in een beeldcultuur. De overdracht van nieuws gaat steeds vaker visueel. Veel sneller dan tekst en dus beter geschikt voor de haastige consument. Een mens zapt door het wereldnieuws, waarbij alleen nog de beelden beklijven. De digitale techniek heeft onmiskenbaar gezorgd voor deze opmars. Maar ondanks de uitdrukkingskracht van foto’s en films, zouden ze zonder bijpassende tekst vaak zonder context door de ruimte zweven. We zien de beelden, maar weten vaak niet wat ze betekenen.

Alleen een foto die zonder bijschrift het hele verhaal vertelt, is een geslaagde persfoto. Of spelen andere criteria een rol?

De jaarlijkse World Press Photo-tentoonstelling pretendeert de beste beelden uit de persfotografie te selecteren. Maar over de winnende foto’s ontstaan vaak verhitte discussies. Zoals ook dit jaar. Een foto van een Amerikaanse soldaat in Afghanistan werd in februari van dit jaar bekroond als beste persfoto van 2007. De prent van de Brit Tim Hetherington werd overladen met kritiek. Het beeld was niets eens scherp, zo schamperden vakgenoten. Maar Hetherington liet zich niet uit het veld slaan. “De kracht van een foto is niet zozeer om iets te laten zien, maar ligt meer besloten in het vermogen om mensen met elkaar te verbinden.”

De fotograaf die voor Vanity Fair in Afghanistan aan het werk was, heeft zeker een punt. Toch valt de beslissing van de vakjury inderdaad te betwisten. Wie de achtergrond van Hetheringtons foto niet kent, zal namelijk met vragen blijven zitten. Wie is de soldaat, waar bevindt hij zich, wat is hem overkomen? Zonder bijpassende tekst blijft de foto raamloos rondzweven.

Hetherington maakte een beeldverslag van een jonge Amerikaanse soldaat in de Afghaanse Korengal vallei. Na hevige gevechten met de Taliban kwam een kwart van de eenheid van deze soldaat om het leven of raakte gewond. Schuilend in een bunker op de basis zinderen de spanning en het ongeloof na. De vage foto krijgt dankzij deze informatie ineens haarscherpe contouren. Maar zonder deze kennis, is de foto niet meer dan een ordinair kiekje, mopperen de critici.

Hoe dan ook, de World Press Photo-tentoonstelling slaagt er telkens in om de tongen los te krijgen en mensen aan het denken te zetten. Ook dit jaar fascinerende beelden van prijswinnaars in diverse categorieën. Onder meer nieuws, sport, hedendaagse onderwerpen, portretten, dagelijks leven en kunst en entertainment. De beelden variëren van gruwelijk tot grappig, van ontroerend tot adembenemend. Over smaak valt te twisten, maar over de kwaliteit van de persfoto’s niet. Die is zoals gewoonlijk van hoog niveau.

Studium Generale van de TU/e en de Kamer van Koophandel Brabant halen de reizende World Press Photo tentoonstelling daarom opnieuw naar Eindhoven. De expositie is te zien op twee locaties op het TU/e-terrein: in de hal van het Hoofdgebouw en van Kennispoort. In dezelfde periode staat in de hal van het Hoofdgebouw van de TU/e ook de tentoonstelling Baghdad Calling van de Nederlandse fotograaf Geert van Kesteren. Deze fotograaf toont door middel van foto’s en interviews hoe Iraakse vluchtelingen leven in Jordanië, Syrië, Turkije en Noord-Irak./

De expo is van vrijdag 12 september tot en met zondag 5 oktober te zien.