Cochabamba; het klinkt als een exotisch oord aan zee met wuivende palmen, cocktails en dansende aloha-meisjes in rieten rokjes. In werkelijkheid is het geen tropisch eiland ergens in de buurt van Hawaï, maar één van de grootste steden van Bolivia, gelegen op zo’n 2.500 meter hoogte in een vallei in de uitlopers van de Andes.

Op drie uurtjes rijden vind je het hooggebergte van de Andes met lama’s en Aymara-indianen en op drie uurtjes rijden de andere kant op de Quechua-indianen in het Amazonegebied. Bolivia heeft echt alles te bieden wat je je maar wenst. Lago Titicaca (het hoogst bevaarbare meer ter wereld), Salar de Uyuni (de oneindige zoutvlakte), de Altiplano, jungle, folkloristische indianenfeesten, koloniale architectuur, de hoogst gelegen bierbrouwerij ter wereld (niet onbelangrijk), de gevaarlijkste weg ter wereld, echt alles. Nou ja, op één dingetje na; de zee. Het enige stukje kust dát ze ooit bezaten, is afgepakt door Chili, alsof ze daar nog niet genoeg zee hadden.

Uiteraard is dit alles één van de redenen dat ik hier nu ben. De échte reden is mijn afstuderen. Voor de MSc Technology and Policy doe ik hier onderzoek naar barrières die de diffusie van kleinschalige waterkracht (energiecentrales met een capaciteit tot zo’n 100 kW) verhinderen. Bolivia heeft namelijk een bijzonder groot potentieel.

Een fantastisch hoogteverschil (het hoogste punt ligt meer dan 6.500 meter boven zeeniveau, het laagste slechts een kleine 200) en honderden riviertjes die het land doorkruisen. Maar zo gemakkelijk als het lijkt, is het helaas niet. Door onder andere te weinig kennis, geldgebrek en gesubsidieerde diesel raken de kleine waterkrachtcentrales in de problemen. Daarnaast zijn veel dorpjes heel erg klein, waardoor het de investering niet waard is. Of mensen wonen te verspreid over een groot gebied, waardoor transportverliezen te groot worden.

De komende twee maanden hoop ik nog veel meer te zien van het land en zijn bewoners en nog veel meer te weten te komen over de verspreiding van kleinschalige waterkracht in Bolivia. Het plan is om overal centrales te bezoeken, en dat betekent reizen vanuit de vrieskou in de Altiplano naar de kleffe warmte in de jungle... Ik ben benieuwd!

Wouter Drinkwaard, student Technologie Management