“Het brengt je eens een keer in direct contact met minderbedeelden.” Navraag bij de gezelligheids- en studieverenigingen van de TU/e levert een breed scala aan maatschappelijk betrokken activiteiten op.
De gasten hebben het voorgerecht, dat bestond uit een parelhoenfilet gegarneerd met twee frambozen, al achter de kiezen, vertelt Peter, een breed lachende, al wat oudere man uit opvanghuis Den Herd in Helmond. “We zijn met de bus opgehaald en we worden ook weer netjes thuisgebracht. Sonja is ook mee.” Zijn begeleider, ook een Peter, vraagt of Peter alleen antwoorden op mijn vragen wil geven. “Maar Sonja mag ook wel eens worden genoemd”, zegt Peter nog steeds met een brede grijns op zijn gezicht. “Ja, dat mag zeker”, geeft zijn begeleider toe. “De soep was ook wel lekker,” vertelt Peter. “Die zat in een broodje.”
Het idee van de soep in een broodje en de rest van het menu is afkomstig van studenten van de Rooij Pannen en het ROC, die onder leiding van Rinus Verwij, chefkok van De Brug, dit diner in zijn keuken voorbereid en klaargemaakt hebben. Verwij: “De tachtig jongens en meisjes van de Rooij Pannen en het ROC hebben keihard gewerkt. Deze sportzaal is in twee dagen omgebouwd tot dit enorme restaurant.” Hij wijst naar de tapijttegels die op de vloer zijn gelegd en op de chique gedekte ronde tafels. Hij is ook vol lof over de veertig eerstejaars van het Eindhovens Studenten Corps, die het hele evenement hebben georganiseerd en die vandaag helpen met uitserveren.
Rob van Deurzen van ESC: “Dit ‘Diner (z)onder Dak’ is voor ons een maatschappelijk project. Elk jaar organiseren de eerstejaars van ESC een project voor een goed doel. Dat kan bijvoorbeeld een actie voor de Nierstichting zijn, dit jaar is het een diner voor dak- en thuislozen in Eindhoven en Helmond. Vorig jaar hebben we ook al een groot diner voor hen georganiseerd in de stadstuin tussen de Vesteda Toren en Dynamo.”
Wat is de reden voor het ESC om juist voor dak- en thuislozen iets te organiseren? Van Deurzen: “Wij hebben het voorrecht dat we mogen studeren. Vandaag komen we eens in contact met minderbedeelden. Dat alleen al is zeer leerzaam.” Dat vindt ook Jasper Jansen, student Biomedische Technologie en eerstejaars bij ESC. Hij vindt ESC een gezellige club. “Je leert er heel veel mensen kennen. En je doet ook mee aan dit soort activiteiten.” De stemming achter de schermen zit er goed in. Etensresten worden swingend van de borden geschraapt.
Show
Patricia van Es (34) uit een opvangtehuis in Helmond krijgt direct heimwee naar haar vroegere werk in de horeca als ze van chefkok Verwij een blik in de keuken mag werpen. “Ik heb met mijn ex-man een Turks restaurant gehad”, vertelt Van Es. “Ik zou graag weer in de keuken werken. In de catering of zo. Ik ben ook bezig met een reïntegratietraject, maar ik had tot voor kort geen tanden in mijn mond. Dat werkt niet goed bij sollicitaties. Ze toont met pretogen haar nieuwe, witte gebit. Patricia en een vriendin krijgen uiteindelijk de opdracht om op een grote baar de grove mosterdsoep in broodjes de zaal in te dragen. Met een grijze wintermuts op en een knalroze trainingsvest aan stelen beide dames daarbij de show.
Dat deden ook de tv-koks Joop Braakhekke en Cas Spijkers die deze dag niet ‘achter de kachel’ stonden, maar die waren uitgenodigd om gastheer te spelen.
Spijkers met witte buis en hoge koksmuts, maakt her en der praatjes met gasten en studenten en slaat bij het zien van een fotograaf spontaan een arm om zijn gesprekspartners heen. Braakhekke deelt ondertussen handtekeningen uit. Zijn kleine, donkere bulldog, Dior, krijgt ook alle aandacht. Het trouwe beestje heeft een druk programma. Vandaag vanuit Amsterdam mee naar Mierlo. Gisteren was hij nog uitgebreid op tv bij Pauw en Witteman. Zowel baas als hond zien er vermoeid uit. Leo van Eeghem, de oud-voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland, belooft zich over hen te ontfermen. De tv-koks waren door Van Eeghem uitgenodigd. “En ze doen dit allemaal om niet”, vertelt hij niet zonder trots.
Koninklijke Horeca Nederland, het verbond voor horeca ondernemers, bestaat dit jaar 125 jaar. Van Eeghem vertelt dat zij ter gelegenheid van dit jubileum hun beschermvrouwe, koningin Beatrix, hebben gevraagd een wens te doen. De koningin wenste dat de brancheorganisatie zich in 2008 zou inzetten voor minderbedeelden. Hiertoe hebben alle ondernemers geld bij elkaar gelegd, waarmee zij allerlei activiteiten voor deze doelgroep organiseren. Om ook in Eindhoven wat te doen, zocht de regionale horecatak contact met de gemeente. Zij wezen de horecamensen weer op het aardige initiatief van ESC van vorig jaar. Vandaar dat al deze partijen dit jaar zo innig samenwerken.
SP-wethouder Hans-Martin Don van Sociale Zaken en Welzijn, tevens werkzaam bij het Leger des Heils, is ook van de partij tijdens het diner. Net als oud-burgemeester Wim van Elk van Helmond. Ambtenaren en andere hulpverleners van beide gemeentes hebben de afgelopen tijd dak- en thuislozen en bewoners van verschillend opvanginstellingen benaderd om ze uit te nodigen voor het diner. Van Eeghem is vol bewondering voor hen. “Het valt niet mee om mensen zonder vaste woon- en verblijfplaats te vinden. En het is jammer dat veel mensen die hebben toegezegd te komen toch op het laatste moment niet mee zijn gegaan. Maar zeker bij deze kwetsbare mensen kan het per dag verschillen of iemand mee wil doen aan zo’n massaal evenement. Daarom is het ook goed dat we ook mensen van verschillende opvanginstellingen uit Helmond hebben uitgenodigd.”
Albert West
Zoals Joyce (23) die samen met haar dochter Rachel (1) in een huis woont voor begeleid wonen. Kleine Rachel met snottebel zit stevig op de heup van haar moeder en grijpt nieuwsgierig naar alles wat beweegt. “Pas op hoor. Ze trekt alles stuk. Ze heeft al twee mobieltjes van mij te pakken gekregen”, waarschuwt Joyce. Ze vertelt dat ze het eten vandaag lekker vindt, maar dat er geen eten voor Rachel was. “Gelukkig eet Rachel alles.” Joyce is minder te spreken over de muziek van Albert West, die nu binnen een optreden geeft. Daarom is ze even buiten gaan staan. Ze neemt nog een trek van haar sigaret.
Een stukje verder staat een goedige reus, van wie je aanvoelt dat je hem niet tegen moet komen als hij in een slechte bui is. Clinge Harte (31) uit Zeeuws Vlaanderen vindt het eten goed. Hij heeft zelf ook ervaring in de horeca, zo vertelt hij, maar op dit moment werkt hij er niet in. Hij heeft de afgelopen jaren op veel verschillende plaatsen gewoond: van Eindhoven tot Bladel en van Bergeijk tot Helmond. “Maar nou moet ik daar ook weg. Ik heb het weer verprutst. Ik zou graag op mezelf wonen. Maar niet alleen daar word ik depressief van.”
Na het optreden van Albert West is het tijd voor het spectaculaire grand dessertbuffet mét vuurwerk. Doe nog maar een appelsap./.
|