Roumen, die gisteren, 1 oktober, promoveerde, onderzocht met computersimulaties de driedimensionale structuur van het enzym dat aldosteron maakt: het cytochroom P450 11B2. Van dit enzym bestaat een familielid met een gelijksoortige structuur, 11B1, dat verantwoordelijk is voor de aanmaak van andere belangrijke hormonen. De moeilijkheid bij het ontwikkelen van een medicijn tegen de aanmaak van aldosteron is dan volgens promotor prof.dr. Peter Hilbers ook om te voorkomen dat ook 11B1 wordt uitgeschakeld. Hilbers: “Aldosteron wordt geproduceerd in een keten van reacties, waarbij ook allerlei nuttige bijproducten worden gemaakt. Daarom moesten we heel specifiek te werk gaan en een medicijn ontwerpen dat alleen invloed heeft op één van deze stappen, en niet op de andere. Je bent echt bezig met het in elkaar passen van puzzelstukjes die zo klein zijn dat je er alleen met computersimulaties grip op hebt.”

Drie stappen
Volgens Hilbers werden bij het onderzoek, onderdeel van een project van technologiestichting STW, telkens weer dezelfde drie stappen doorlopen: eerst het computerontwerp maken van potentiële medicijnen, die vervolgens werden gemaakt door de industriële partners Schering-Plough (het voormalige Organon NV) en SyMO-Chem BV (dat deel uitmaakt van de TU/e Holding). De geproduceerde stoffen werden daarna bij de Universiteit van Maastricht getest op celculturen en ratmodellen. De resultaten van de tests werden teruggekoppeld naar Roumen en zijn collega’s, die deze informatie gebruikten om hun medicijnontwerpen te verbeteren. Zo werden honderden mogelijke medicijnen geanalyseerd op de computer, en werd een deel hiervan ook in de praktijk getest.

Er is inmiddels patent aangevraagd op het medicijn tegen aldosteron. Volgens hoogleraar Hilbers kan dit medicijn een grote doorbraak betekenen. “In principe zouden heel veel hartpatiënten hiervan kunnen profiteren. Maar dit soort dingen zijn altijd lastig te voorspellen. Hoe succesvol het medicijn in de praktijk zal zijn, moet de toekomst uitwijzen.”/.