spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


Columnist:
Monique Hendriks

Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
En hoe is het in Victoria?
6 november 2008 - Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere week over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.

Honderdvijftig jaar geleden hadden de Britten het idee om een haven aan Canada’s westkust te bouwen. Het zuidelijke puntje van Vancouver Island leek een geschikte locatie en Victoria leek een leuke naam. Uiteindelijk was de locatie op Vancouver Island niet zo geschikt en groeide Vancouver uit tot metropool, terwijl Victoria een kleine stad met een gezellig, oud-Brits karakter bleef.

De mensen zijn super-vriendelijk en altijd bereid om te helpen. Iedereen begroet je met de vraag hoe het met je gaat en als je even op een plattegrond staat te kijken, staan ze meteen bij je om de weg te wijzen of je zelfs persoonlijk te brengen!

Fietsen gaat hier uitstekend, vinden de Victorianen zélf. Naar mijn mening is het gevaarlijker dan met een biefstuk een berenreservaat in wandelen. Ik ben dan ook blij met de verplichte helm. De natuurparken liggen op fietsafstand van het centrum, dus een picknick of een stevige wandeling is vaste prik in het weekend.
Het klimaat op het eiland is heel verrassend. Victoria heeft hetzelfde klimaat als Nederland. Een stuk hoger op het eiland valt in de winter zoveel sneeuw dat ze de sneeuw van de piste halen, omdat ze anders de lift niet meer kunnen gebruiken. Aan de westkust van het eiland is een plaats met de meeste neerslag van heel Canada! The Islanders gaan echter niet lopen mokken over het weer, ze hebben er gewoon een sport van gemaakt om naar een naderende storm te gaan kijken. Volledig in regenpak en vastgesnoerd aan een boom of paal, genieten ze van Moeder Natuur op haar best!

Uiteraard moet er ook gewerkt worden. De Canadese marine heeft me een deelproject van het onderzoek naar het scheurgedrag van een nieuwe staalsoort toevertrouwd. Ze willen dit staal gaan gebruiken voor hun nieuwe schepen. Ik heb een paar leuke collega’s en de marinebasis is een heel interessante werkomgeving! Er ligt niet iedere dag een nucleaire onderzeeër naast je kantoor, zeg maar.

Ik ben bijna klaar met mijn project en dan vlieg ik van Seattle naar Alaska om daar een paar weken de koude wildernis en het noorderlicht te bewonderen!

Ruud Hawinkels, student Werktuigbouwkunde


Foto: