spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Een klein jongetje met rode ballon in Parijs

11 december 2008 - Hitchcock liet in een van zijn films de schurk de ballon van een klein kindje knallen, om te laten zien hoe slecht hij was. Want: kinderen en ballonnen zijn bijna heilig. Dat blijkt ook uit de film ‘Le voyage du ballon rouge’ van de Taiwanese regisseur Hou Hsiao-Hsien. Het is een remake van de film van Albert Lamorisse uit 1956, waarin een jongetje zijn eenzaamheid verdrijft door vriendschap te sluiten met een rode ballon die hem vergezelt door Parijs. Het resultaat van Hou’s inspanningen: de remake is nog mooier dan het origineel.

Een blonde Juliette Binoche is Suzanne, een docente annex poppenspeelster in Parijs. Ze heeft een uitermate druk leven, ze voedt haar twee kinderen Simon en Louise alleen op sinds hun vader is vertrokken. De hypernerveuze Suzanne is veel weg en als ze thuis is, vraagt ze constant om aandacht en liefde, vooral van Simon. Om zichzelf te ontlasten, huurt ze een au pair in: Song Fang, een Taiwanese die studeert aan de Parijse filmacademie. Song en Simon kunnen het goed met elkaar vinden. Song vertelt Simon over hoe ze als buitenstaander Parijs ervaart, over haar eigen geschiedenis en over de film ‘Le ballon rouge’ van Lamorisse. Zo daagt ze hem uit om mee de straat op te gaan. Het vervolg van de film is een reeks wandelingen van Simon en Song door het prachtige Parijs. De speelse en plagerige manier waarop de ballon in al die film-over-film-in-de-film-elementen het jongetje uitdaagt, is ook een pleidooi voor het wandelen, slenteren en kijken naar de echte wereld, in plaats van spelen op de computer.

‘Le ballon rouge’ maakte Hou op uitnodiging van het jarige Musée d’Orsay, die hem vroeg een film in en over Parijs te maken. Al lezende raakte Hou -zonder dat hij hem gezien had- gefascineerd door de film over een bijzondere vriendschap tussen een ballon en een jongetje. Een mooi toeval was dat het museum ook een schilderij van een rode ballon bezit, ‘Le ballon’ van Félix Valotton (1899) dat Hou op een speelse manier tussen zijn beelden verwerkt.

Hou houdt ervan om, ook in deze ‘kinderfilm’, allerlei verdiepingselementen terloops toe te voegen. Zoals Song die filmstudente in den vreemde is of de moeder die poppenspeelster is, een verwijzing naar een van Hou’s eerdere films, ‘The puppetmaster’.

Het verschil met het origineel vertelt Hou in een interview in NRC. “Mijn film is geen moralistische vertelling over het moderne leven, het is er de registratie van. In 1956 was de ballon het symbool voor de vrijheid. De vrijheid zat toen wel in het jongetje, alleen de buitenwereld was niet vrij. Nu oogt het leven vrij, maar de mensen zijn er de gevangenen van.”

Prachtig gedraaid
Hou (1947, Meixian, China) is een van de belangrijkste filmmakers uit het laatste decennium. Hij verhuisde op jonge leeftijd naar Taiwan en ging in 1969 naar de filmacademie. Zeker onder collega’s en critici geniet hij een grote reputatie en bijna al zijn films hebben op de grote internationale festivals prijzen en speciale juryvermeldingen gewonnen, veelal voor beste film en regie. De critici zijn wederom tamelijk unaniem: ‘Le voyage du ballon rouge’ is prachtig gedraaid, de verdienste van zijn vaste cameraman Mark Lee. Het is het Parijs met kleine straatjes in prachtig licht, knusse huisjes met grote ramen en in de wind fladderende was aan de lijn./.

De film ‘Le voyage du ballon rouge’ draait op donderdag 11, dinsdag 16 en woensdag 17 december om 20.00 uur in De Zwarte Doos op het TU/e-terrein.