Wanneer Tim in de Eindhovense binnenstad een straatmuzikant voorbij loopt die wat simpele melodieën speelt op een accordeon, moet hij de aandrang onderdrukken om die persoon zijn instrument af te pakken en eens te laten zien hoe het eigenlijk moet. Sinds 2000 maakt hij deel uit van het Veghelse accordeongezelschap Torkest, dat volgende week optredens verzorgt in en om Shanghai. “Mijn vader speelde ook accordeon, maar toch heb ik het niet met de paplepel ingegoten gekregen”, vertelt Tim. “Eigenlijk wilden mijn ouders dat ik me vooral op piano zou richten, want dat instrument stond al in de huiskamer. Maar ik was direct gefascineerd door alle knoppen die aan een accordeon zitten, en dan voornamelijk door de registers, waarmee je de toonsoort volledig kunt wijzigen.”

Als instrument wordt de accordeon onderschat, vindt hij, “want het spelen erop lijkt simpel, maar het is veel complexer dan je denkt. In Rusland, waar we ook op tournee zijn geweest, is de accordeon zeer populair. Als je die Russen ziet spelen, denk je: ‘oh dat speel ik zo wel even na’, maar dan kom je erachter waarom ze acht à negen uur per dag repeteren.” Overigens heeft hij onlangs als pianist auditie gedaan bij Bigband Studentproof, het jazzorkest van de TU/e. “Het lijkt me fantastisch om in zo’n band te mogen spelen, al zal ik daar wel hard voor moeten studeren.”

Het is echter niet alleen de muziek die eraan heeft bijgedragen dat hij na bijna zes jaar zijn bachelordiploma nog niet op zak heeft. De planning is nu om het na de zomervakantie te halen, wanneer hij allerlei andere dingetjes heeft afgerond. “Een eeuwige student ben ik zeker niet, al moet ik toegeven dat ik vaak tijd stop in de verkeerde dingen. Soms heb ik daarbij nog de mazzel dat ik er studiepunten mee verdien”, zegt hij lachend. Na het behalen van zijn propedeuse maakte hij met zichzelf de afspraak meer te gaan genieten van zijn studietijd. “Toen ik mijn P na ongeveer een jaar binnen had, vroeg ik me af hoe het nu eigenlijk zat met het studentenleven waarop ik me zo verheugd had. Ik wilde niet dat ik me achteraf teleurgesteld zou moeten afvragen of dat nu die befaamde studententijd geweest was. Ik nam het besluit om driekwart van mijn tijd te besteden aan de studie en het resterende kwart aan het studentenleven. Met dat kwart ben ik wellicht wat doorgeschoten, maar ook door allerlei wijzigingen in het curriculum heb ik vertraging opgelopen.”

Op dit moment is hij onder meer bezig met het afronden van een onderzoek over hoe geluidsoverlast bij Airport Eindhoven automatisch te registreren zou zijn. “Het is een opdracht die nog dateert uit de tijd dat ik actief was bij de Fysicawinkel. Voor elke geconstateerde geluidsovertreding heeft het buurtschap Welschap recht op financiële compensatie. Alleen is het ondoenlijk om iemand de hele dag te laten staan meten bij het vliegveld. Door met verschillende microfoons te werken, is het mogelijk om de precieze bron van de overlast vast te stellen. Als je dan ook kunt aantonen dat daar op dat moment een vliegtuig gevlogen heeft, kun je die compensatie claimen.”

Twee jaar geleden is hij van start gegaan met zijn eigen bedrijfje. “In opdracht schrijf ik embed-ded software. Dat loopt uitstekend en ik vind het ook een stuk uitdagender dan het schrijven van een rapport voor de Fysicawinkel. Als ik zelf maar weet dat iets werkt, hoef ik dat niet meer helemaal te verantwoorden op papier.” Is het dan niet beter om na de bachelor gewoon aan het werk te gaan? “Nee, ik ga zeker verder met deze studie, al weet ik op dit moment nog niet precies in welke richting. De sfeer in de groep waar ik terecht kom, zal daarbij zeker een hele belangrijke rol spelen.”/.