Voor mijn master Elektrotechniek ben ik momenteel op stage in Singapore. Om preciezer te zijn: bij het Mixed Reality Lab aan de National University of Singapore. Dit lab doet onderzoek naar van alles en nog wat, als het maar te maken heeft met ‘augmented reality’. Zo heb ik de eerste maand meegeholpen aan een speelgoedrobot die online sociale netwerken veiliger moet maken voor kinderen. Momenteel werk ik mee aan een project waarbij textiel computergestuurd van kleur kan veranderen om zo rustgevende animaties te creëren in bijvoorbeeld een woonkamer.

Interessanter dan mijn werk is natuurlijk het dagelijks leven hier. Singapore is een fantastisch beginpunt voor het ontdekken van Azië. Alles is erg westers, maar dan met een flinke dosis Aziatische invloeden. De ‘echte’ Singaporees bestaat volgens mij niet. De meerderheid is Chinees, gevolgd door Maleisiërs, Indiërs en een hoop expats. De officiële taal is Engels, maar dan wel een dialect dat in het begin nogal lastig te verstaan is. Gelukkig went het snel en is iedereen hier erg vriendelijk. Dus in het ergste geval kun je met handen en voeten wel duidelijk maken dat je rijst of noedels wilt. Het feit dat de bevolking zo gemixt is, zorgt er ook voor dat er qua eten veel variëteit is. Op de food-courts -pleinen waar iedereen eet- zijn er voor elk type eten wel meerdere kraampjes.

Het beste aan Singapore is het gemak waarmee je naar omringende landen kunt gaan. Als je de brug oversteekt naar Johor Bahru, zijn er een hoop goedkope bussen die je naar allerlei bestemmingen in Maleisië brengen. Met de boot ben je binnen een paar uur op een Indonesisch eiland en de verschillende prijsvechters vliegen je voor extreem lage prijzen naar Thailand, Vietnam, de Filippijnen, et cetera.

Natuurlijk heeft iedere plek op de wereld ook zijn nadelen. Voor Singapore is dat denk ik de luchtvochtigheid. Met gemiddeld 32 graden Celsius en tachtig procent luchtvochtigheid kan het soms erg benauwd zijn. De overal aanwezige airco of een frisse duik bij het strand biedt gelukkig uitkomst voor dit kleine euvel.

Kris Hoogendoorn, student Elektrotechniek