25 juni 2009 - De Nederlandse Mirjam Leunissen heeft in New York een methode ontwikkeld om DNA als contactlijm te gebruiken om kleine deeltjes aan elkaar te plakken. DNA is niet alleen de drager van onze erfelijke code, maar het was al bekend dat het ook kan worden toegepast als lijm. Daarbij maakt men gebruik van het feit dat DNA bestaat uit complementaire strengen, die als een ritssluiting in elkaar grijpen. Als DNA wordt bevestigd aan kleine bolletjes (met een doorsnede van minder dan een duizendste millimeter), kunnen de DNA-moleculen vastritsen aan stukjes DNA met de complementaire code, die aan andere bolletjes vastgemaakt zijn. Bij voldoende hoge temperatuur laten deze DNA-ritssluitingen weer los. Dit proces is wel moeilijk stuurbaar: bij lage temperaturen plakken de bolletjes aan willekeurige buren vast. Leunissen heeft nu een techniek ontwikkeld om precies te kunnen bepalen welke bolletjes een verbintenis aangaan: door de temperatuur snel te verlagen, plakken de bolletjes niet langer automatisch aan naburige bolletjes, maar gebeurt dit alleen als deze -bijvoorbeeld met een optisch pincet- een tijdje tegen elkaar aangehouden worden. De techniek van Leunissen zou nuttig zijn bij het maken van zonne- en brandstofcellen.