Precies twee weken nadat hij zijn vijftigste verjaardag vierde, kreeg Steven Kyffin een telefoontje dat zijn leven -en dat van zijn gezin- op zijn kop zette. Of hij ervoor voelde om decaan van de School of Design te worden aan Northumbria University in Newcastle. Het was een welkome vraag; Kyffin zat net in een fase waarin hij de balans opmaakte van zijn leven. “Wanneer ik nog een leidersrol zou willen vervullen, dan moest het nu. Ik voelde me vereerd met het aanbod en het zou een belediging zijn om het niet aan te nemen.” Wanneer er een vergelijkbaar telefoontje vanuit Hongkong of van het Royal College of Art in London was gekomen, zou Kyffin ook positief gereageerd hebben. Ook was hij graag decaan van ID aan de TU/e geworden. “Ze hebben me ook gevraagd, maar later beseften ze dat ik geen officiële doctorsgraad heb en dat is hier toch een belemmering. Misschien speelt ook mee dat ik niet Nederlands genoeg ben of een teveel een Philips-man.”

Geboren in Hongkong, opgegroeid in Duitsland, gestudeerd in Engeland, gewerkt in Nederland - Kyffin kent de wereld. In de laatste elf jaar heeft hij Eindhoven zien veranderen van een saaie in een opwindende stad. “Het zegt iets dat de Dutch Design Week niet in Amsterdam wordt gehouden, maar hier. Er zijn steeds betere restaurants gekomen, veel festivals. Er is een open creatieve cultuur ontstaan. Kijk hoe het publiek op straat geniet en foto’s maakt van Glow. Ik vind het fantastisch.”

Tijdens dit gesprek op de vijfde verdieping van de Witte Dame waar Kyffin kantoor houdt, is nog niet duidelijk of Eindhoven de titel World Capital of Design heeft gewonnen. Maar als dat zo is, is het volgens Kyffin niet meer dan terecht. “Het zou de inspanningen van de gemeente, de Design Academy, de TU/e en Philips Design op juiste waarde schatten.” Hij is vol lof over de lef van de gemeente Eindhoven. “Welke stad laat nou enorme kegels en bowlingballen neerzetten aan het eind van een vierbaans toegangsweg? Wie wil voor het verbouwen van een museum een hele rivier omleiden? (voor het Van Abbe museum kreeg de Dommel een bocht - red.) Het stationsgebouw lijkt op een Philips-radio. En wat dacht je van de in- en uitgangen van de fietsenstalling voor de indrukwekkende Bijenkorf? Het lijkt wel op een worm die met zijn middel onder de grond zit.”

Kyffin deed zijn bachelor aan de universiteit waar hij nu decaan wordt. Zijn master deed hij aan het Royal College of Art in Londen, waar hij later opleidingsdirecteur werd. Daarop vertrok hij naar Philips Design. Hij was nog maar net in Eindhoven, toen hem gevraagd werd mee te denken over de oprichting van een nieuwe

TU/e-faculteit. “Er moest een Industrial Design-opleiding komen die zich onderscheidde van Delft en Twente. Met een heel team hebben we het vak compleet geherdefinieerd. Hoe kun je onderzoek doen naar het ontwerpen van dingen die nog niet bestaan? We besloten dat de TU/e-studenten moeten leren door praktische opdrachten in groepen uit te voeren. In de voormalige Engelse kolonies was projectonderwijs wel gebruikelijk. Voor de Nederlandse traditie was het schokkend wat we deden.” En nu nog wordt door andere Eindhovense faculteiten met enige argwaan naar ID gekeken, volgens Kyffin.

Als hij één advies zou moeten geven, dan is het dat de faculteit ID nog ambitieuzer zou moeten zijn op het gebied van esthetiek en communicatie. Daarvoor zou de universiteit aan de faculteit een decaan moeten aanstellen met een ontwerpachtergrond. Zo’n ontwerpdecaan zou een goede aanvulling vormen op de huidige ploeg hoogleraren met een achtergrond in de technische en sociale wetenschappen. “It should”, zegt hij onbeschroomd. Waar collega’s voorzichtig ‘would’ en ‘could’ gebruiken, is hij wat stelliger. Lachend: “Binnen ons team noemen ze me Mr. Should.”/.