De Progressieve Fractie aan Groep-één

Nic van Kooten, fractievoorzitter van de Progressieve Fractie.

PF: Reageer op de stelling: ‘Bij de universiteitsraad zit je er niet om je eigen initiatieven te ontplooien, maar voornamelijk om het College van Bestuur te controleren’.
Groep-één: Medezeggenschap betekent niet alleen controleren, maar ook meepraten. Controleren beperkt zich enkel tot reageren. Groep-één heeft een proactieve houding, wat wil zeggen dat we ideeën aandragen die juist voor studenten belangrijk zijn. Wanneer deze ideeën op een goede manier aangekaart worden, door middel van persoonlijk contact en met draagvlak vanuit de instelling, is de kans groot dat ze door het College van Bestuur opgepakt worden.

PF: Hoe heeft Groep-één haar zesde zetel dit jaar benut?
Groep-één: Allereerst hadden we daardoor meer input én meer draagvlak. We hebben ook zitting genomen in alle UR-commissies. Daarbij hebben we meer tijd genomen om contacten met de studenten te onderhouden. Denk aan discussielunches en overleggen met faculteitsraden en verenigingen. Zo waren we op de hoogte van alle zaken die aandacht verdienden, waar we vervolgens op konden inspelen.

PF: Reageer op de stelling: ‘Groep-één is een fractie van alleen maar compromissen’.
Groep-één: Wij zijn niet tegen het sluiten van een compromis. Direct protesteren sluit vaak de deur voor verder overleg. De beste manier waarop de student wordt vertegenwoordigd, is door actief mee te praten en mee te denken, om zo onze doelstellingen te bereiken. Kortom, Groep-één handelt niet alleen maar vanuit een compromis, maar is altijd op zoek naar de meest constructieve weg om tot een goede oplossing te komen.

PF: Waarom heeft Groep-één de afgelopen jaren telkens een vrouw op positie 1?
Groep-één: Het bovenste gedeelte van onze lijst bestaat uit studenten die namens Groep-één de UR in willen. Dit zijn mensen met de nodige ervaring en ze staan middenin de TU/e-gemeenschap. De rest van de lijst bestaat uit een gevarieerde achterban die een groot sociaal netwerk heeft en zo de lijntjes van Groep-één naar alle studenten kort houdt. Opmerkelijk hierbij is dat vrouwen, ondanks dat ze in de minderheid zijn aan de TU/e, een relatief grote betrokkenheid hebben. Onze lijsttrekker is ieder jaar iemand die voor het verkiezingsjaar het gezicht zal zijn van de fractie. Het is dus belangrijk dat deze persoon bekendheid geniet, inhoudelijk sterk is en gewaardeerd wordt door de TU/e-populatie.

Groep-één aan de Progressieve Fractie


Marieke Oosterbaan, fractievoorzitter van Groep-één.

Groep-één: Er bestaat tussen Groep-één en de PF een duidelijk verschil in de manier van werken. Hoe typeren jullie je werkwijze?
PF: Als een vooruitstrevende, progressieve partij komt de PF regelmatig met nieuwe initiatieven die middels notities en brieven aan het CvB worden aangeboden. Het is zonde dat Groep-één nauwelijks gebruik maakt van dit initiatiefrecht. Ook in ons uitgangspunt verschillen wij: de PF redeneert vanuit het oogpunt van de student, Groep-één denkt meer te bereiken als zij redeneert vanuit het oogpunt van het CvB. Daarmee gaat zij voorbij aan de wens van de student.

Groep-één: De PF koos dit jaar voor een strategie waarin veel van haar plannen gepubliceerd werden in Cursor, nog voor ze concreet waren en klaar om in te voeren. Waarom werd niet eerst gezorgd voor draagvlak?
PF: Het is opmerkelijk om kritiek te krijgen van een fractie die de afgelopen jaren niet met eigen initiatieven is gekomen. Ook wordt een verkeerd beeld geschetst. In het specifieke geval van onze diplomanotitie, vonden voor de publicatie daarover in Cursor al wel degelijk gesprekken plaats. Naast dat wij van tevoren lobbyen, vinden we het ook belangrijk dat onze ideeën teruggekoppeld worden naar de student.

Groep-één: De verkiezingen van vorig jaar resulteerden in drie zetels voor de PF, waar jullie er vijf verwachtten. Hoe zijn jullie hiermee omgegaan?
PF: Ons verlies is te wijten geweest aan twee zaken: enerzijds slaagden we er niet in om onze visie en resultaten duidelijk aan iedereen kenbaar te maken en anderzijds legde de PF het af tegen een lijst met een hoog percentage vrouwen in de top. Ook dit jaar houden we vast aan een eerlijke campagne en gaan wij ervan uit dat de TU/e-studenten kiezen voor inhoud.

Groep-één: De PF is aangesloten bij de Landelijke Studenten Vakbond. Zij hebben de laatste jaren acties geïnitieerd die inhoudelijk vaak niet door de meerderheid van de studenten ondersteund werd (bijvoorbeeld de actie tegen het bevriezen van de studiefinanciering in tijden van een financiële crisis). Hoe kijken jullie aan tegen de werkwijze van de LSVb?
PF: In de werkwijze van de LSVb kan de PF zich heel goed vinden. De LSVb komt regelmatig met initiatieven en voert daarvoor een sterke lobby in Den Haag. Groep-één geeft een voorbeeld en hanteert daarbij een beperkt blikveld. In Cursor geven zij aan dat ‘zeuren over tweejarige bevriezing van de studiefinanciering minachting kan opwekken bij het publiek’. Een uitspraak waarmee ze aangeven niet voldoende over de actie te weten. De manifestatie was namelijk gericht op het afgeven van het signaal dat niet de vele rendements- en bezuinigingsmaatregelen, maar juist investeringen leiden tot hoogwaardig, toegankelijk en uitdagend onderwijs. Enkel daarmee kunnen we een kenniseconomie worden.