3 december 2009 -
Terugkijkend op zijn bezoek aan de TU/e, op zondag 29 november, ziet Sinterklaas nog steeds al die lieve, mooi geschminkte snoetjes voor zich. “Het gaf me een heerlijk gevoel om tussen die honderden kinderen te zijn. Ze keken met prachtige grote ogen naar me op.”
Foto: Bart van Overbeeke
Verlegen waren de meesten van de 260 TU/e-kindertjes wel. Sinterklaas kon ze soms niet eens goed verstaan. “En ze staken zo keurig hun handje op wanneer ik iets vroeg. En veel jongens en meisjes kwamen me netjes bedanken voor hun cadeau, dat vond ik heel fijn.”
Eén kind was absoluut niet bedeesd, herinnert de goedheiligman zich. “Een meisje van een jaar of drie zong zo mooi een liedje voor me. Ze had een prachtige stem en werd begeleid door een accordeon. Nee, zij was niet verlegen, ze wilde liever niet eens ophouden met zingen.” De muzikale hulde deed Sint erg goed.
Het was Sinterklaas opgevallen dat enkele Pieten nog een beetje moe waren van activiteiten de avond ervoor. Daar nam hij natuurlijk geen genoegen mee. Maar na een goed gesprekje werden de Pieten zo actief als Pieten horen te zijn en maakten ze op aangeven van de Sint een mooie piramide voor het publiek.
Voordat Sinterklaas het podium opging, heeft hij nog even gepolst hoe het humeur van Zielenpiet was. Zo kon hij de kinderen precies vertellen hoe het ervoor stond. Zielenpiet bleek nog steeds treurig te zijn. Maar Sint kon de kinderen ook geruststellen: “Sinterklaas bedenkt er nog wel iets op.” (NS)
Cursor als PDF
)