Behalve heel veel bijpraten werden er, hoe kan het ook anders, ‘stukjes’ gedaan. Het allereerste bestuur nam de jongere generaties Doppio mee naar de jaren tachtig, toen het allemaal begon. In verband met een mannenoverschot moesten toen vaak stukken herschreven worden zodat een heteroseksueel stel een homopaar werd (“en dat was wat in die tijd hoor”), of er gewoon af en toe erg bonkige ‘vrouwen’ op het toneel verschenen.

En hoe was de naam Doppio ook alweer ontstaan? Kwam het nou van ‘dubbel’ in het Italiaans, of het tweekoppige hondje van Artemis, de godin van de jacht? Het eerste bestuur helpt de Doppianen uit de droom. “Het was gewoon het leukste woord in het woordenboek.” (SK)