spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
Effe zeuren
4 februari 2010 - Vraag: als God almachtig is, kan Hij dan een rotsblok maken dat zo zwaar is dat Hij het Zelf niet kan optillen? Antwoord: dat is geen vraag, dat is een paradox!

Bij bankiers ligt dat heel anders. Kunnen bankiers financiële producten verzinnen die zo ingewikkeld zijn dat ze die zelf niet kunnen begrijpen? Antwoord: ja, het is hun dagelijks werk; het is, in feite, hun beroep.

De bankiers geven zichzelf weer huizenhoge bonussen, miljarden gaan erin om. Nog veel hoger zijn de bedragen die de banken aan ‘winst’ maken: honderden miljarden. Waar komt al dat geld vandaan? Omdat de wereld in grote trekken een ‘zero-sum game’ is, banken produceren immers niets, moet er een partij zijn die al dat geld kwijtraakt. De enige partij die daarvoor in aanmerking komt, is de belastingbetaler, u en ik dus.

De mensen die hun geld kwijtraken door bancaire fraude of stupiditeit, worden vaak grotendeels gecompenseerd door de staat, dat wil zeggen: de belastingbetaler. Dat is jammer, want de financiële ellende wordt dan verdund tot een paar duizend euro per persoon, en dat wordt zonder veel morren geaccepteerd. Het zou voor de ontwikkeling van het bankwezen veel beter zijn om de gedupeerde horden op de bankiers los te laten.

Het is toch mesjokke dat bankiers, willens en wetens en ongestraft, louche producten verkopen: frauduleuze hypotheken, ondeugdelijke koopsompolissen, niet-uitkerende ontslagverzekeringen en illusoire ‘winstverdubbelaars’, waarbij ze zich verschuilen achter ‘kleine lettertjes’, en zich redden door een fractie van het gestolen geld terug te geven. Een handelaar die bedorven kaas verkoopt, wordt opgepakt; een bankier die bedorven geld verkoopt, wordt toegejuicht door aandeelhouders en beschermd door de overheid.

De regering, de belastingbetaler dus, houdt de bankiers uit de wind. Een inbreker die een ton steelt, gaat jaren de gevangenis in. Bankiers die miljarden verduisteren, zien hun bonus een paar procent omlaag gaan. Zouden ze ook onze pensioenen hebben verdonkeremaand?

In Amerikaanse westerns zie je nog wel eens een bankier belaagd worden door burgers die hun geld zijn kwijt- geraakt. Die bankier woonde dan in of vlakbij zijn bank. Onze bankiers wonen in beveiligde buitenverblijven beschermd door ‘het gezag’.

Mijn advies: laat de banken maar omvallen en laat de schuldige bankiers zich verantwoorden tegenover hun gedupeerde ‘klanten’.

Het wordt tijd voor een ‘opstand der horden’.

Fred Steutel