Sissen, fluiten, blazen en meditatieve klanken uitstoten, en dat drie uur lang, is behoorlijk intens. Sommige onderdelen van de workshop voelen onwennig, zoals de sis-oefening: met licht gebogen knieën, opgetrokken mondhoeken hard sissend je adem uitblazen. Iemand krijgt een lachkick en gaat even aan de kant zitten. De rest laat zich niet afleiden en blijft geconcentreerd sissen, want docente Astrid Dobbelaar had al gewaarschuwd dat de oefening allerlei emoties kan losmaken, van huilen tot lachen: “Laat het maar gewoon gebeuren”.

De oefeningen draaien om ademhalings- en geluidstechniek en doen denken aan tai chi. Dobbelaar leerde de techniek van de Chinese tai chi-meester dr. Shen Hongxun: “Als je geluid maakt, train je je longen en ingewanden; geluid is een trilling en deze trilling werkt als een interne massage. Zodoende kan geluid spanningen bevrijden en negatieve factoren losmaken uit weefsels en organen.”

Volgens Rianne Wolters (met lichtblauw T-shirt op foto), masterstudente Innovation Sciences, hadden de oefeningen zeker effect. “Niet bij alles voelde ik evenveel, maar er waren ook oefeningen waarbij je klanken naar bepaalde delen van je lichaam moest sturen, bijvoorbeeld naar je hoofd. Toen voelde ik dat het bovenin mijn hoofd trilde en meteen ging mijn nek veel rechter staan. Dat werkte echt.” (SK)/.