“Voetbal is een fantastisch spel, daar moet je niet te veel aan veranderen”, zegt prof.dr.Ben Schouten, hoogleraar Playful Interaction aan de faculteit Industrial Design. “Het moet menselijk blijven, niet helemaal perfect zijn. Dat je kunt speculeren of de bal uit was, maakt het spel ook leuk.

Aan de andere kant is de scheidsrechter nu vaak de enige die niet weet wat er is gebeurd. Op de momenten dat er gediscussieerd wordt, kun je het spel stilleggen en de technologie raadplegen. Je kunt infrarood gebruiken om een goal vast te stellen, of camera’s inzetten. Ik zou dergelijke technologieën inzetten als hulpmiddel. De regie moet bij de scheidsrechter blijven.

Technologie is niet alleen inzetbaar als registratiesysteem. Wat voor leuks kun je er nog meer mee doen, dat is een veel interessantere vraag. Je kunt druksensoren in de bal en in de schoenen van de spelers stoppen. Je kunt ieders locatie op elk moment bepalen. Dat maakt allerlei statistieken mogelijk. Wie schoot de bal, en hoe hard? Naar wie werd overgespeeld? Wie heeft het meeste balbezit, wat waren de meest effectieve passes? Welke strategie heeft de meeste kans van slagen?

Nu vinden de analyses telkens plaats aan het einde van de wedstrijd. Er wordt veel gepraat, we kijken naar herhalingen met allerlei pijlen erbij. Die analyses kunnen we ook real time in beeld brengen. Thuis op de televisie, maar ook op tv-schermen in het stadion. Toeschouwers zouden zelf even kunnen terugspoelen, of informatie kunnen opvragen over de spelers die ze op het scherm zien. Waar heeft hij eerder gespeeld, hoeveel goals heeft hij gemaakt, wat was zijn beste seizoen?

Op de Carnegie Mellon Universiteit onderzoeken ze mogelijkheden om het spel vanuit elke positie op het veld in beeld te krijgen. Je kunt ook verder gaan; het spel visualiseren alsof de toeschouwer zich op het veld zelf bevindt. Net als in een videogame.

Je zou het spel ook interactiever kunnen maken. Bij Industrial Design hebben wij een interactieve bal ontwikkeld. Die bal weet bijvoorbeeld door wie hij wordt gespeeld. Hij kan zeggen: schop me nu naar die speler. Je zou ook de toeschouwers meer interactie kunnen geven met het spel. Ze zouden het strafschopgebied kunnen verkleinen als de lijnen geprojecteerd worden op het veld. Of je zou kunnen werken met meer dan elf spelers die roulerend inzetbaar zijn, volgens de voorkeur van het publiek. Maar ja, dan heet het waarschijnlijk geen voetbal meer.”


Prof.dr.Ben Schouten. Foto: Bart van Overbeeke