Het gemiddelde studentenvoer? Soep uit blik, een worstenbroodje en een boterham met kaas. Dat is het wel zo’n beetje. Niet bepaald een voedingspatroon waar je vier tot zes studiejaren op teert. En dat beseffen studenten zich kennelijk. Nanna van den Nieuwendijk heeft niet te klagen over de belangstelling voor haar consulten in het sportcentrum. “Met een goed salaris is het makkelijker om gezonde producten te kopen. Klopt. Maar voor studenten die geen riant inkomen hebben, is het niet onmogelijk om gezond te eten.”

Nanna -“die naam hebben mijn ouders bij elkaar gepuzzeld”- krijgt een zeer gemêleerd gezelschap over de vloer. Ze geeft voedingsadviezen aan sporters die streven naar een lagere gewichtsklasse, vegetarische marathonlopers die hun voorraad mineralen en koolhydraten op peil willen houden, vrouwen in de menopauze en buitenlandse studenten die hun kostje niet kunnen vinden op de Nederlandse markt. “Iedereen heeft om eigen redenen problemen met voeding. Dat heeft meestal te maken met iemands gedragspatroon.”

En daar komt de expertise van Nanna goed van pas. Ze studeerde maatschappelijk werk en dienstverlening aan de Fontys Hogescholen. Werken aan gedragsverandering was dagelijkse kost voor haar. “Maar voeding is altijd mijn passie gebleven. Ik las vroeger liever een gezondheidsmagazine dan de Tina. Omdat ik zelf kamp met allergieën, ben ik me ook noodgedwongen gaan verdiepen in voeding.”

Een cliché van jewelste; maar vier jaar geleden maakte ze van haar hobby haar werk. Na een opleiding als gewichtsconsulent -specialisatie: kinderen en sport- begon ze als zelfstandige. De eerste klant was enorm spannend. “Plotseling gaat de telefoon.” En de telefoon van haar bedrijf FOOD&YOU bleef rinkelen. Ook Omroep Brabant meldde zich. In 2010 resulteerde dat in een reeks optredens voor de camera. Het werden spontane, onbevangen televisietips over voeding. Hoewel zeer mediageniek, moest Nanna na een jaar toch het veld ruimen. De regionale omroep moest bezuinigen en daarbij wogen de nieuwsbulletins zwaarder dan een variaprogramma met de bevallige voedingscoach. “Jammer, want werken voor de camera was leuk. Ik zou het graag opnieuw doen.”

De vrijgekomen tijd heeft ze intussen opgevuld als voedingscoach bij het sportcentrum van de TU/e. En er volgt meer. “We zijn in gesprek over een cursus ‘gewichtsplan’. Samen met een fysiotherapeut wil ik cursisten gaan helpen bij hun voeding, beweging en gedrag.”

De loopbaan van Nanna kenmerkt zich door de veelzijdige projecten. Ze geeft het graag toe. “Ik ben iemand die van uitdagingen houdt. Ik stop niet met iets om daarna wat anders op te pakken. Maar als eenmaal een project loopt, komt er door de routine vanzelf tijd vrij.”

Afvallen is volgens haar ‘een theoretisch verhaal’. Een kwestie van calorieën. “Veel mensen verwarren een dieet met een streng, saai en vies regime. Maar lekker eten en afvallen gaan best samen. Ik geef mensen handvatten mee om volwaardige maaltijden te bereiden. In het begin moeten ze daarbij telkens nadenken. Dat kost energie. Op wilskracht hou je dat vier weken vol. Daarna volgt de omslag. Mensen vallen terug, of ze zetten juist door.”

Om ervoor te zorgen dat haar cliënten niet terugvallen in hun oude eetgedrag, houden ze een voedingsdagboek bij en schrijven ze op wat ze hebben gegeten. Dat logboek wordt elke sessie geëvalueerd. Het levert verrassende inkijkjes op en zet mensen aan tot nadenken over hun voedingspatroon. “Nee, niks geen hocus pocus. Het gaat gewoon om gezond, lekker, veilig en bewust eten, gebaseerd op de richtlijnen van het Voedingscentrum.”

Tijdens haar sessies in het sportcentrum graaft Nanna niet zo diep in de ziel van de studenten en medewerkers. Het gaat om korte ontmoetingen van een kwartier met tips over voeding. Wie meer begeleiding wil, kan die natuurlijk krijgen. Bij gemotiveerde klanten met overgewicht knallen de kilo’s eraf. “Ik kreeg pas geleden een mailtje van een vrouw die ik heb begeleid. Ze is twintig kilo kwijt en durft deze zomer voor het eerst weer in bikini op het strand. Daar word ik echt blij van.”

Gevraagd naar haar lievelingseten, valt een diepe stilte. “Er is zoveel keuze”, zegt ze na lang nadenken. Meteen daarop bekent ze met sprankelende lach: “Ik ben een Bourgondiër op momenten dat het gezellig is. Ik ga me ook wel eens te buiten aan friet met mayonaise. Heerlijk toch?”

www.foodandyou.nl