Alles of niets. Dat is het motto van Loe Beerens. Geen half werk verrichten en aanrommelen, maar met hart en ziel voor één passie gaan. Sommigen kennen hem daardoor alleen als gedreven ‘artist manager’. In de jaren negentig legde Beerens zijn camera namelijk korte tijd opzij om artiesten te coachen en te promoten voor platenmaatschappij Universal Music. Zo intens was hij betrokken bij de wereld die hij fotografeerde. “Ik vond het op dat moment boeiend. En ik denk dat je beter maar één ding kunt doen als je het op een professioneel niveau wilt doen.”
Die korte ‘time out’ heeft zijn carrière als popfotograaf alleen maar goed gedaan, denkt hij achteraf. Wie ergens goede foto’s van wil maken, moet het thema volgens hem door en door kennen. “Iemand die voetbal fotografeert, moet alles weten van voetbal. Omdat ik hun wereld ken, kan ik beter communiceren met artiesten. Ze staan ervoor open om extra dingen toe te laten.”
Beerens is autodidact. Na zijn opleiding staalconstructie besloot hij rond zijn twintigste te kiezen voor de persfotografie. “Natuurlijk is een opleiding handig”, vertelt hij hier zelf over. “Maar het is zoals bij een kind dat op zijn elfde ontdekt dat hij lekker gitaar speelt. Dan is het nog maar de vraag of hij op zijn achttiende het conservatorium gaat doen.” Het kan anders lopen, wil Beerens maar zeggen. Het bloed kruipt uiteindelijk toch waar het niet gaan kan. En dus hing hij op zijn 21ste rond in Wijster om foto’s te schieten van ‘s lands beroemdste treinkaping. Pas in de jaren tachtig raakte hij op dreef als popfotograaf. Hij maakte foto’s van legendes als Ike en Tina Turner, Rod Stewart and the Faces, Annie Lennox in The Tourists en Van Halen en David Lee Roth. Hij was er bij toen de Dire Straits hun debuuttoer maakten en The Police de eerste festivalpodia betraden. Inmiddels toont zijn website een indrukwekkende hoeveelheid nationale en internationale beroemdheden. Van Nederpop tot jazz, hiphop en blues, van Alanis Morisette tot Anastacia, 50 cent, Iggy Pop en Marilyn Manson. Kleurrijke foto’s vol dynamiek, haarscherp, hoewel gemaakt in een duistere concertomgeving. Het is zijn specialiteit. Zijn technische achtergrond, geeft hij toe, speelt daarbij ook een rol. “Ik heb wel een technische insteek, ja. Ik merk dat ik praktische problemen bij concerten, bijvoorbeeld bij het gebruik van een ‘remote camera’, altijd relatief eenvoudig zelf oplos. Ik zoek zelf uit hoe dingen in elkaar steken.”
Zo zie je maar weer waar een technische opleiding goed voor kan zijn./.

De gratis lezing begint om 20.00 uur bij Dekate Mousa in Scala, Kanaalstraat 4. Vanwege de beperkte ruimte alleen voor studenten toegankelijk.