spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
Effe zeuren
/Fred Steutel
11 oktober 2007 - Hoort u nog wel eens iets van het Innovatieplatform? Google antwoordde onlangs op dit trefwoord met: ‘Het Innovatieplatform innoveert momenteel haar website’. Zou er sinds de ‘honderd dagen’ nog meer geïnnoveerd zijn?
Het enige wat je geregeld hoort, vooral bij monde van voorzitter Balkenende, is de opmerking dat Nederland sinds de opheffing van de VOC in 1795 vreselijk achterloopt. Wat weet hij daar eigenlijk van en is het wel zo? Ik hoor regelmatig van prachtige Nederlandse vindingen, zoals onlangs het Delftse superaluminium.
Het platform heeft een nieuwe samenstelling, het is op veertien van de achttien plaatsen gewijzigd. Zouden veertien het niet goed gedaan hebben? ‘Vaste waarden’ zijn: de premier (zodat de inbreng van het christelijk-sociaal denken behouden blijft), Maria van der Hoeven (van het Intelligent Design), Gerard Kleisterlee (nummer vier op de lijst van invloedrijkste Nederlanders) en Alexander Rinnooy Kan (nummer een op die lijst). Zoveel invloedrijkdom zou het aantal Nederlandse octrooien explosief moeten doen stijgen.
Opvallend is het aantal vrouwen in het gezelschap, dat gaat van twee naar vijf. Wordt het er niet beter van, dan wordt het toch gezelliger. De nieuwe vrouwen zijn bovendien jong en één van hen is ‘Zwarte Zakenvrouw Nederland 2006’, Melek Usta, van Turkse origine. Het is me een raadsel waarom zij ‘zwart’ genoemd wordt.
Kenmerkende eigenschappen van leden: of ze hebben nergens tijd voor of ze zijn tamelijk bedaagd; minstens zeven zijn professor (geweest). Eén man springt eruit: Wiebe Draijer, zoon van de gelijknamige oud-hoogleraar werktuigbouw in Twente. Hij heeft in Delft werktuigbouwkunde gestudeerd en werkt als directeur bij McKinsey & Company. Hij is voorzitter van de Stichting Toekomstbeeld der Techniek. Tijdens een interview in TUD-blad Delta zegt hij “Ik kan alle problemen aan”. Als dat waar is, kunnen de overige zeventien platformleden naar huis. Waarom zit er eigenlijk niemand van onze Innovatiewetenschappers in het platform?
Vragen: waar en hoe zou het platform bijeen komen, schenken de dames de koffie en de thee, en zou mevrouw Usta bij het hapje-na-afloop een glaasje wijn meedrinken? En vooral, wanneer horen we eindelijk weer eens wat?