“Jij ziet er veel te dronken uit om water te drinken, schoonheid”, zegt Meneer Glashelder schommelend op zijn benen. Het is me volledig onduidelijk hoe hij tot deze conclusie is gekomen, aangezien zijn blik nog niet boven mijn kraag is uitgestegen. Ik haal mijn schouders op en neem nog een slok Spa. Het niveau van de openingzinnen ‘stijgt’ met het tikken van de klok in 2008. Tijd om huiswaarts te gaan.
 
Zo onzichtbaar mogelijk beweeg ik me naar de uitgang, Meneer ‘Ik Ben De Man’ ontwijkend. Net stond hij nog over me heen gebogen zoals boxer Bob vroeger bij Lappie de lapjeskat deed. Bob lieten we castreren... De adem van Meneer ‘Ik Ben De Man’ sloeg zelfs mijn Spa Rood volledig dood. Of ik niet met iemand wilde ‘slowen’, vroeg hij. Ik zei vriendelijk “nee”, maar vriendelijk was, net als bij boxer Bob vroeger, niet duidelijk genoeg. Helaas. “Is er echt helemaal niemand bij?” Vroeg hij me vol ongeloof in zijn stem. “Helemaal niemand,” antwoordde ik nogmaals. “Je hebt wel hoge eisen, dame”, zei hij met een gele grijns en boog nog net iets verder over me heen. Wel… hoger dan dit in ieder geval.
 
Terwijl ik mijn jas aantrek, glijdt er een hand langs mijn rug omlaag. “Je bent al genoeg ingepakt hoor, meiske”, zegt Meneer Bijdehand. Een meisje bungelt losjes aan zijn linkerarm. Een vette knipoog komt tevens mijn richting op. Alsof dat me in zijn armen drijft. Helaas. Ik draai me om en loop naar buiten. Mijn sjaal nog nooit zo hoog opgeknoopt. Waardeloze mannen.
 
In mijn tas zoek ik naar mijn telefoon. ‘1 NIEUW BERICHT’. Mijn buik begint te tintelen. Ik open het bericht en zie staan: “Vogel, zou je het leuk vinden als ik je SMS?” Een sms van Meneer Fijn!

Merel Pit is studente Bouwkunde