Het is toch wel sneu. Meer dan tien jaar heeft Marcoen Cabbolet gewerkt aan zijn proefschrift. En niet zomaar een proefschrift, maar een dat de wetenschappelijke wereld op zijn grondvesten moet doen schudden. Ik zie de borrelpraat al voor me. Ongetwijfeld heeft Cabbolet al ontelbare malen in de kroeg zijn theorie moeten uitleggen. En ongetwijfeld waren al zijn vrienden zeer geïnteresseerd. Het zou immers zomaar kunnen dat ze tegenover een toekomstige Nobelprijswinnaar zitten, en iedereen wil in dat geval kunnen zeggen: ‘Ik was erbij.’ Maar die droom lijkt niet uit te komen, want als de hoge heren in Eindhoven nee zeggen, zullen de hoge heren in Stockholm zeker moeilijk te overtuigen zijn. Ik hoor het de vrienden al zeggen: ‘Ik vond het ook wel vergezocht.’

Een ding begrijp ik niet zo goed. Cabbolet promoveert bij een Tilburgse hoogleraar en hij werkt zelf ook niet in Eindhoven (hij heeft niet eens een TU/e e-mailadres). Waarom zou hij dan in Eindhoven promoveren? Is hij al eerder ergens afgewezen? Of dacht hij wel even zijn proefschriftje erdoor te duwen? Eindhoven behoort immers niet tot de universiteiten die volgens Van ’t Hooft verstand van zaken hebben op dit onderwerp. Het duidt er, lijkt mij, wel op dat er al eerder ergens wrevel is geweest, of op z’n minst dat Cabbolet nattigheid voelde. Helaas voor hem heeft de TU/e nog wel zoveel invloed dat hij waarschijnlijk nergens in Nederland meer aan de slag kan als promovendus. Misschien kan hij het in de Oekraïne proberen, waar naar eigen zeggen ‘nog wél ruimte voor echt fundamenteel onderzoek is.’ En het is alleen de vraag hoeveel mensen zich in de kroeg laten overtuigen door een Oekraïense promovendus.

Ach, sneu is het wel.

Bram van Gessel is student Technische Natuurkunde