Sinds begin oktober werk ik aan mijn afstudeerproject in Singapore, een stadstaatje ten zuiden van Maleisië. Tot komende zomer ben ik te vinden op de National University of Singapore, kortweg NUS. Mijn onderzoek gaat over ‘parallellisatie van een sequentieel programma voor een embedded multiprocessor systeem’. Het komt erop neer dat een programma parallel sneller en/of energiezuiniger uitgevoerd kan worden. Daarvoor moet het wel aangepast worden. Met behulp van mijn onderzoek kunnen we uiteindelijk automatisch een multiprocessor systeem genereren dat zo’n programma parallel uitvoert.

De universiteit lijkt in het begin een grote doolhof. De afstanden op de campus zijn vrij groot. Zelfs zo groot dat NUS eigen buslijnen op de campus heeft. Daarbij bestaan de vele gebouwen uit eindeloos lijkende gangen, lokalen en liften. De gebouwen zijn open opgezet en het wordt allemaal prima onderhouden. Je ziet overal groepjes studenten en dat geeft een fijne sfeer. De andere studenten zijn heel vriendelijk en je maakt gemakkelijk nieuwe vrienden. Voorzieningen zoals sportfaciliteiten en kantines zijn uitstekend (en goedkoop).

De stad zelf is relatief klein, maar heel dichtbevolkt. Het openbaar vervoer is perfect geregeld. Je hoeft nooit lang te wachten en de prijzen zijn erg laag. Toch zijn reistijden vrij lang, omdat je om de honderd meter bij een bushalte stopt. Singapore mist de typische sfeer van een Aziatische stad zoals Bangkok, maar is wel veel netter en meer geordend. Ondanks de reputatie van vele regels en hoge boetes, valt dat in de praktijk wel mee.

Mijn vrije tijd besteed ik vooral aan sporten, feestjes en NUS-activiteiten. En natuurlijk aan uit eten gaan. Overal vind je food courts waar je voor 1,50 à 2 euro kunt kiezen uit een enorm aanbod van gerechten uit heel Azië. Eigenlijk hoef je nooit zelf te koken. Reizen is er helaas nog niet echt van gekomen op wat korte uitstapjes naar Maleisië na. Maar in de zomer heb ik naast de buurlanden nog China, India en Sri Lanka voor de boeg.

De eerste vijf maanden zijn omgevlogen. Ik hoop dat de tweede helft net zo mooi wordt. Ik kan iedereen aanraden om hier een tijdje te studeren.

Thom Gielen, Elektrotechniek