Oranjegekte

Over een paar weken is het zover, het dagelijkse leven zal alleen nog in het teken staan van het EK voetbal. Wat we doen, wat we vinden en wat we in de supermarkt kopen, zal oranje getint zijn. Alle bedrijven hebben immers allang hun marketingplan klaar liggen waarmee ze deze oranjegekte optimaal commercieel kunnen uitbuiten. De Appie schrijft momenteel het laatste couplet voor het nieuwe wuppie lied, Heineken produceert de laatste trommel petten en Unilever is vast al bezig met het produceren van oranje pindakaas.

Zodra deze indoctrinatie eenmaal op gang is, lijken alle Nederlanders iedere vorm van schaamte te verliezen. Een overdosis aan vaderlandsliefde zorgt er voor dat iedereen gekleed in het oranje collectief voor gek gaat lopen. De debiele vertoning wordt al dan niet afgemaakt met een hoofddeksel naar keuze in welke bizarre vorm dan ook.

Het vooruitzicht dat iedereen voetbal kijkt met een biertje in de hand terwijl we allemaal commercieel uitgebuit worden, bevalt me wel. Maar waar ik wel tegen op zie zijn al die ex-voetballers, die gaan zich nu opeens genoodzaakt voelen om talloze nietszeggende analyses uit te voeren. Ook de sportpsychologen gaan weer hoogtijdagen tegemoet, want heeft oranje nou wel of niet last van een penaltysyndroom?

Elk voordeel heb z’n nadeel, zullen we maar zeggen. En ook dit soort uitspraken van Cruijff zullen weer te pas en te onpas uitgemolken gaan worden.

Hoe lang het deze keer gaat duren weet niemand, maar gelukkig heeft het overgrote deel supporters niets te verliezen. We gaan immers weer een poging doen om Europees kampioen te worden, maar als het mis gaat, hebben ze verloren en gaan we weer over tot de orde van de dag.

Durand Rekko is student Technische Bedrijfskunde