Maandag
Meteen vanuit trein naar Zuidelijk Toneel om met collega decorstukken uit te zoeken en te sjouwen voor zithoekje bij World Press Photo-tentoonstelling in Hoofdgebouw die donderdag opent. Aan gewone programmering werken en vooral veel vergaderen en plannen met jongens van Virus voor ViRi van donderdag 11 september. ’s Avonds gewerkt aan liefdestekst voor mijn aanstaande die de ambtenaar burgerlijke stand gaat voorlezen.

Dinsdag
Vergaderen, meer Virus, meer programmeren. ’s Avonds de ringen ophalen (en betalen of corso) die we speciaal hebben laten maken (zilver met doorheengeboorde braille-tekst). Werd nog laat door gezelligheid bij de ringenmevrouw en omdat mijn huwelijksteksten drie keer zo kort moesten.

Woensdag
Vrij omdat er nog veel werk verzet moet worden: ceremoniemeesters zijn zóóóóóóó 2007.

Donderdag
Debiel om dag voor huwelijk nog hard te werken, maar what the fuck. Gaslab en omgeving verbouwen tot minifestivalterreintje. Gelukkig veel vrijwilligers en m’n vader die meehielp. ViRi een groot succes, zo’n vier- à vijfhonderd man. Om half elf naar huis met m’n aanstaande en vriendinnen, onze student-assistent lag na het gedane werk voor ViRi echter pas om half vijf op bed.

Vrijdag
The big day. Wat kan ik zeggen: love and happiness! De stadhuisdienst was relaxed, grappig, liefdevol en vet. Prosecco met een ieder die wilde, thuis keileuk en het feest des avonds beetje in een roes: zoveel indrukken en best vermoeid. Maar damn, wat tof om een ring om je vinger te hebben en te beseffen dat daar mooiste liefste Marit bij hoort.

Zaterdag
Uitslapen, cadeaus uitpakken en eindelijk, na 35 jaar is het zover: ik ben ontmaagd…

Zondag
Treinnie naar Roffa: concert Stevie Wonder in Ahoy en overnachting in Hotel New York. Klinkt overdreven, maar echt een van de leukste avondnachten die ik ooit gehad heb. Zoals met bijna alles in het concert des levens: een goed begin is het halve werk. Lang leve de liefde!