spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


Columnist:
Pieter Mooren

Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
En hoe is het in Istanbul?
23 oktober 2008 - Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere week over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.

Denk je aan moskeeën, hoofddoekjes, waterpijpen, groteske oosterse paleizen en koffiedik kijken? Of aan verkeersproblematiek, non-stop eetcultuur, een bruisend nachtleven en een statusgerichte maatschappij die balanceert tussen westerse en islamitische normen en waarden?

Juist. Istanbul is het allemaal. En hier loop ik tot eind januari stage bij de van origine Nederlandse projectontwikkelaar Multi Turkmall, die zich gespecialiseerd heeft in het ontwikkelen van winkelcentra. Ik help hier mee met twee projecten in Istanbul, waarvan er één in de ontwikkelingsfase is en de ander ‘under construction’.

Voor mij is Istanbul echter vooral jong, vrouw, hoogopgeleid en een tikje decadent. Zo ligt de gemiddelde leeftijd hier lager dan dertig en is meer dan zestig procent van mijn collega’s vrouw. Dat je een vrouw bent, is hier bovendien iets dat je laat zien. Hoofddoekje of niet, dat je uitgebreid aandacht besteedt aan je uiterlijk is een plicht die samengaat met het vrouw-zijn. Een designtas en -zonnebril zijn verplichte accessoires voor iedereen. Een bouwplaats bezoeken? Kan best op hakken of met lakschoentjes. Je neemt toch de taxi of anders rijdt de chauffeur van kantoor wel. “Nee, ik ga niet zo vaak naar de kapper”, vertelde mijn stagebegeleidster me, “zo eens in de twee weken”. Lunchen is iedere dag weer een happening, want dat je buiten de deur gaat eten, is de regel. En hier doen ze er dus niet moeilijk over als dat ‘buiten’ een halfuur rijden is. In het weekend laat je jezelf zien, want je gaat ergens aan de Bosporus ontbijten, uitgebreid shoppen met één van je zeven creditcards en stappen betekent opgedoft naar een hippe nachtclub.

Wat een leven, wat een stad! Dit geldt natuurlijk zeker niet voor iedereen, maar van taxichauffeur tot CEO is men er wel unaniem van overtuigd dat de stad met z’n zeventien miljoen inwoners slechts één echt probleem kent: het verkeer. Maar om met het algemeen heersende gedachtegoed te spreken: “Istanbul is als een vrouw: ze kan het bloed onder je nagels vandaan halen, maar uiteindelijk kun je alleen maar van haar houden”.

Görüs Şürüz!

Geri Wijnen,
student Real Estate Management & Development