Uiteindelijk vond de Utrechtse fysicus ruim vierhonderd toehoorders tegenover zich. Met reuzenstappen baande hij zich vervolgens een weg door natuurkundige wetten en principes en trachtte hij duidelijk te maken waartoe het onderzoek met de Large Hadron Collider (LHC) van CERN uiteindelijk moet leiden. De angst voor het ontstaan van zwarte gaten door het opstarten van deze reusachtige deeltjesversneller, betitelde hij als volkomen ongegrond.

En de vraag of de LHC niet zelf een enorm financieel zwart gat is, waar mogelijk geen enkel resultaat uit kan voortkomen, pareerde hij door mee te delen dat CERN de LHC heeft gebouwd met het bestaande budget, dat al jaren niet is verhoogd. ’t Hooft: “Als over twintig jaar -want over die periode moet je het bekijken- blijkt dat de LHC niets wezenlijks heeft opgeleverd, zal het daarna aanzienlijk moeilijker worden om politici ervan te overtuigen geld te steken in dit soort projecten.” Want volgens de fysicus zijn op dit moment al weer plannen in de maak voor de bouw van een nog grotere deeltjesversneller.

De laatste vragersteller uit de zaal refereerde aan het omstreden proefschrift van Marcoen Cabbolet. Cabbolet zag begin dit jaar mede op advies van de Utrechtse Nobelprijswinnaar zijn promotie aan de TU/e op het laatste moment op de klippen lopen. Volgens ’t Hooft niet meer dan terecht voor iemand die de bestaande natuurkundige principes volkomen negeert en daarmee zelfs schoffeert. “Niemand moet denken dat-ie zo maar zelf even een natuurkundige theorie kan bedenken, zonder daarbij rekening te houden met wat er al is.”/.