Toen ik naar Taiwan kwam, wist ik niet zo goed wat ik moest verwachten. Nou, het bleek meteen dat ze hier ook niet wisten wat ze van mij moesten verwachten: ze dachten dat ik hier fulltime Chinees kwam leren! Tja, nu wilde ik best een beetje Chinees leren, maar ik moest ook gewoon studiepunten bij Bedrijfskunde halen. En daar bleek ook meteen hoe goed hun Engels (en mijn Chinees) was: het duurde even voordat ik dat duidelijk gemaakt had. Mijn eerste paar weken hier waren dus nogal onzeker, maar uiteindelijk is het allemaal (redelijk) goed gekomen.

Ik woon op de campus in de ‘girls-dormitory’, wat een hele ervaring is. Denken we dat je in Nederland kleine kamers hebt: hier wonen ze met z’n vieren op twintig vierkante meter! Maar zo kom ik wel heel gemakkelijk in contact met de Taiwanese studenten. De Taiwanezen zijn allemaal superaardig en behulpzaam, ook als ze geen Engels spreken. Aan de ene kant zijn ze heel verlegen en aan de andere kant ook heel nieuwsgierig, wat soms grappige situaties oplevert. Drie meisjes die je kamer binnenkomen om met je te praten, eerst twee minuten staan te giechelen voordat ze iets durven te zeggen en dan zeggen dat ze vrienden met je willen worden en weer weggaan.

Verder zie je hier overal scooters waar je in Nederland fietsen ziet. En iedereen draagt mondkapjes; sommigen alleen als ze op de scooter zitten, maar sommigen ook 24 uur per dag! En paraplu’s zijn hier superpopulair. Niet alleen als het regent, maar vooral als de zon schijnt. Het is namelijk helemaal hip hier om zo wit mogelijk te zijn (alle producten bij de drogist zijn dan ook ‘whitening’ producten), wat mij wel goed uitkomt. Nog twee maandjes flink studeren en dan kom ik alweer terug naar Nederland.

Inge van den Akker, studente Technische Bedrijfskunde

Foto: