spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


Columnist:
Monique Hendriks

Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
En hoe is het in Valencia?
22 januari 2009 - Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere week over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.

Stel je voor: je krijgt de kans om je leven nog een keer over te doen, maar dan in een halfjaar. Grijp je die kans? Natuurlijk! Vrienden maken, daar doe je geen weken over - binnen twee dagen lijkt het of je elkaar al heel je leven kent. Een taal leren doe je niet als je opgroeit, dat doe je niet op de middelbare school, maar doe je in een paar weekjes op de straat en in de bar. Cultuur, ervaringen en mensenkennis, daar doe je geen jaren over om te leren. Met alle nationaliteiten om je heen gebeurt dat in enkele maanden.

Welkom bij Erasmus. Voor bovenstaande ervaringen maakt het niet heel veel uit waar je heen gaat, maar Valencia (Spanje) geeft je legio extra’s. Zo leer je genieten van het leven - niets hoeft meer op tijd, nooit hoef je meer te stressen. Je geniet van de sinaasappels, mandarijnen en zon - 15 graden halverwege januari! Maar wat Erasmus vooral is, zijn de mensen. Het ene moment sta je met een Italiaan pasta te koken, het andere moment vier je met Zweden Santa Lucia, compleet met zang en bijbehorende kleding. Je huisgenoot komt uit de ghetto van St. Louis en je Finse vrienden drinken liever dan dat ze praten.

Natuurlijk is er dan ook de studie - volledig in het Spaans. Daar bedoel ik niet alleen de taal mee: niemand levert ooit iets op tijd in, colleges beginnen nooit wanneer het zou moeten - als ze al beginnen. De universiteit is lekker dichtbij: tien minuten lopen, of vijf minuten met de fiets (ik blijf toch een Nederlander). Verder heeft een Spanjaard voor de lunch toch echt wel anderhalf uur nodig, dus middagpauze is er genoeg.

Ik wilde nog even afsluiten met een lesje Spaans, één woordje maar: de botellón. Donderdagavond in Valencia, uurtje of 12. Tasje gevuld met wat plastic bekertjes, twee kilo ijs, een fles cola en rum. Op naar de universiteit! Want werkt er iemand ’s nachts op de universiteit? Nee toch? Prima reden om een feestje te bouwen! Met vijfhonderd studenten, vijfhonderd plastic tasjes en vijftig gepimpte auto’s op de campus. Welkom op de Spaanse botellón!

Cedric Nugteren, student Embedded Systems