Goed, zou ik zeggen. Want wat een wereldstad is dit! Elke dag is anders en zoveel mensen bij elkaar zie je niet zo vaak. Dit semester studeer ik als exchange student aan Koç University. Koç University is een kleine privé-universiteit (half zo groot als de TU/e) met een zeer goede naam, aan de noordwest rand van Istanbul. Vanuit mijn keukenraam heb ik een geweldig uitzicht over de Zwarte Zee, terwijl mijn slaapkamerraam een subliem uitzicht op de Bosporus biedt. Alle Turken aan wie ik vertel dat ik aan Koç studeer, zijn ontzettend onder de indruk, wat heel grappige reacties oplevert. Een ander verschil met de TU/e is dat de vakken in kleine klassen (zes tot dertig studenten) gegeven worden, wat leidt tot een hoog niveau en veel interactie. Maar natuurlijk ben ik niet alleen hier voor de naam van de universiteit of voor het studeren. Ik ben er meer om Turken op te zien gaan in hun voetbalwedstrijden (alsof hun leven ervan afhangt), lekker Efes te drinken, zo nu en dan een Turks volksdansje mee te pakken, nieuwe vrienden te maken, een poging te wagen om wat Turks te praten (wat echt onder de meest onbegrijpelijke talen valt), tot diep in de nacht te stappen, elke dag Turks te eten (jummie), op reis te gaan, te ontdekken hoe het is om echt op mezelf te zijn aangewezen en nog veel meer.

Istanbul is onbeschrijfelijk; elke wijk is anders en als je wat nieuws hebt ontdekt, kan het de volgende keer weer compleet anders zijn. Turken zijn net zo verschillend: sommigen niet te onderscheiden van West-Europeanen en anderen die er compleet Aziatisch uitzien. Bijna allemaal superaardig, spraakzaam en ontzettend hulpvaardig. Erg handig in een stad met net zoveel inwoners als heel Nederland en waar je als je geluk hebt er maar drie uur over doet om van de ene naar de andere kant te komen. In de afgelopen maand heb ik nog maar een klein deel van deze grote stad en dit nog veel grotere land gezien, daarom is het maar goed dat ik hier nog vier maanden kan blijven, en zelfs dan zal ik waarschijnlijk niet alles van mijn lijst gedaan hebben!

Groetjes uit Istanbul,

Henriette Tas, studente Operations Management and Logistics