Wat onwennig word ik wakker in mijn oude kamer in Tegelen. Moet ik niet ‘thuis’ zijn? Oh nee, donderdagavond was ik al teruggevlogen naar Nederland. Het is nu maandagmorgen en aangezien mijn vorige werkweek bij Microsoft ontzettend druk was, wordt het tijd dat ik mijn presentatie voor de Academische Jaarprijzen afmaak en oefen.

Dinsdag. Vandaag is de dry-run van de presentatie. Ik laat me door mijn vriendin afzetten in Venlo en ga als vanouds met de trein naar Eindhoven. Op een aantal punten na gaat de dry-run goed. ‘s Avonds stroomt er een hoop bezoek binnen; mijn vader is jarig.

Woensdag, de dag van de presentatie. Ik ga nog een keer door de presentatie voordat ik naar Eindhoven ga. In de Blauwe Zaal sluit ik mijn Mac aan en controleer de presentatie. Samen met Caroline Hummels, mijn afstudeercoach, ga ik nog even in het Auditorium staan en al snel staan mijn vriendin en opa naast ons. Een paar minuten later lopen mijn ouders het Auditorium binnen. Tot mijn verbazing is mijn zus er ook bij. Ze was ‘s morgens als verrassing vanuit Londen overgevlogen.

Een paar minuten later sta ik nogmaals stil bij het feit dat er zoveel goede projecten geselecteerd zijn en dat mijn project gewonnen heeft. Na een feestje in het Hoofdgebouw gaan we naar huis voor een barbecue.

Donderdagmorgen vier uur: vroeg op om nog twee dagen in Engeland te gaan werken. Bij aankomst op Düsseldorf Weeze blijkt de vlucht echter vier uur vertraagd. Na een telefoontje met mijn baas besluit ik de komende twee dagen thuis te werken.

Zaterdag. Familiedag: we gaan klimmen bij Funforest. Na afloop gaan we eten en sluiten we de dag af in een kroegje. Tijd om naar het afsluitingsfeest van TSC-04, de voetbalclub waar ik in de weekenden speel, te gaan.

Ondertussen is het zondagmorgen half vijf en kom ik moe, lichtelijk aangeschoten, maar zeer voldaan thuis.

‘s Avonds in het vliegtuig naar Engeland besef ik dat het onwennig zal zijn om weer gewoon op mijn fietsje door Cambridge naar het werk te gaan.../.