Wellicht is het goed dat Guevara zijn noodlot al relatief vroeg ontmoette in de jungle van Bolivia in 1967. Door die noodlottige expeditie heeft hij niet hoeven mee te krijgen welke dictatuur zijn ‘kameraad’ Fidel Castro uiteindelijk wist te vestigen op Cuba. De foto van de vermoorde Che als een zojuist van het kruis gehaalde Christus, omringd door een kliek Boliviaanse militairen, staat ook bij velen in het geheugen gegrift.
Boeiend is dat regisseur Soderbergh juist op het moment van de executie van perspectief wisselt. De toeschouwer kijkt dan plotseling door de ogen van Che. Je hoort het schot en daarna tuimelt de camera naar beneden. Soderbergh, die ook verantwoordelijk is voor lichtere kost als de ‘Ocean’s’-trilogie, deelde het revolutionaire bestaan van Che op in twee delen van ruim twee uur. De hoofdrol is toebedeeld aan een weergaloze Benedicio del Toro, die het zien van dit tweeluik alleen al de moeite waard maakt. Verwacht echter geen breed opgezette actiescènes of een gedramatiseerd heldenepos. Soderbergh schetst de glorie op Cuba, waarbij Castro er niet echt goed vanaf komt, en de dramatische mislukking in Bolivia, waar Che alleen maar tegenslag ondervindt. Alles zonder opsmuk of goedkope heroïek.
Om het plaatje helemaal compleet te maken, had SG voorafgaand ook nog de vijf jaar oude film ‘The Motorcycle Diaries’ kunnen programmeren. Daarin is te zien hoe de latere ideeën van Ernesto (later pas werd het Che), die uit een redelijk welgesteld Argentijns gezin kwam, gevormd werden door de omstandigheden die hij tijdens een motortrip aantrof in diverse Zuid-Amerikaanse landen. Wellicht die film eerste nog even opvissen uit de videotheek. (HK)/.