spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


Columnist:
Roy Warmerdam

Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
En hoe is het in Bangkok ?
1 oktober 2009 - Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere week over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.

Eind juni was het zover, één dag na mijn laatste tentamen stond ik op het vliegveld van Düsseldorf met een ticket naar Bangkok. De vlucht was lang en zwaar, maar eenmaal in Thailand gaf de warme atmosfeer van Boeddhabeelden, lachende gezichten en een zwoele temperatuur van dertig graden mij een fris gevoel alsof ik net was opgestaan.

Begin juli stond ik netjes in hemd en pantalon bij de ingang van het Aziatische hoofdkantoor van United Nations. Na een korte briefing met vijf andere beginnende stagiaires, werden wij naar onze afdelingen doorverwezen. Daar werd ik hartelijk ontvangen. Wat opviel was dat alle nationaliteiten aanwezig waren, van Mexicanen tot Koreanen.
De eerste week was ik vooral bezig met het lezen over projecten en werkmethoden van de United Nations. Daarna ging ik aan de slag met het analyseren van de huidige situatie en het maken van een onderzoeksplan. Bij het maken daarvan was er vooral een tweestrijd tussen de praktische taken die United Nations van mij verwachtte en de cognitieve vraagstukken die vanuit de universiteit naar voren kwamen. Gaandeweg kreeg dit plan echter steeds meer vorm en heb ik waarde voor beide partijen kunnen toevoegen.

Tijdens mijn stage werkte ik van negen tot vijf en ontspande ik in het bruisende Bangkok. Met de medestagiaires bij United Nations heb ik een groot deel van het overvloedige aantal tempels in Bangkok bezocht en hebben wij ons tegoed gedaan aan de overheerlijke Thaise keuken. Af en toe moest er snel bluswater aan te pas komen, maar uiteindelijk ging ik de behoorlijk pikante gerechten steeds meer waarderen.
De tijd tikte ondertussen door en voor ik het wist was het al september en tijd om terug te keren naar Nederland. Het was nog een race tegen de klok om al mijn werkzaamheden netjes en op tijd af te sluiten. Eén dag na mijn laatste werkdag stond ik op het vliegveld van Bangkok. Met pijn in mijn hart nam ik afscheid van mijn Thaise vriendinnetje en dacht nog eens aan alle nieuwe mensen die ik in deze korte tijd ontmoet had.

Jan Staal, student Innovation Management