“Voor onze ideeën heb je honderd Salih’s en Mortada’s nodig”
19 november 2009 -
Als ze bij elkaar zijn ontstaan de wildste ideeën. Waar de inspiratie van de een ophoudt, gaat de ander verder. Salih Kiliç (24, derdejaars Technische Bedrijfskunde) en Mortada Abdul Roda (26, derdejaars Biomedische Technologie) hebben samen al drie bedrijfjes en er zit nog meer in de pijplijn.
Het is even zoeken naar het kantoor op de Kronehoefstraat. Een onopvallende oprit leidt naar een grote ouderwetse boerderij, verscholen achter een rijtje huizen. Zou dit het zijn? Salih verschijnt in de deuropening. Het enorme pand (tweeduizend vierkante meter) is inderdaad van hen! Althans, ze huren het. Binnen is alles verrassend netjes opgeknapt en ingedeeld in verschillende kantoorruimtes. “We verhuren ook aan anderen”, legt Mortada uit. De ondernemersgeest is meteen duidelijk.
Mortada was elf toen hij met zijn familie vluchtte uit Irak. Hij kwam terecht in Deurne. “Ik las Jip en Janneke om mezelf Nederlands te leren en mijn ouders, beiden universitair opgeleid, stimuleerden mij en mijn broertje en zusje om gymnasium te doen.” Salih kwam vanuit Turkije naar Nederland toen hij zeven was. Hij deed vwo in Amsterdam. Ze leerden elkaar zo’n zes jaar geleden kennen. Ze ontdekten dat ze samen heel sterk zijn in het bedenken van levensvatbare ideeën. Salih: “Samen komen we tot hele leuke dingen. Als Mortada ophoudt sta ik alweer klaar om tot een hoger level te komen. We bedenken teveel dingen. Daar zou je echt honderd Salih’s en honderd Mortada’s voor nodig hebben. We zijn een soort drugs voor elkaar.”
Mortada had destijds al zijn eigen grafisch ontwerpbureau, Porta Tela. Samen begonnen ze een ontbijtbezorgservice, Ochtendmaal.nl, en een bedrijfje in duurzame energie. Met dat laatste, Ecotential, zitten ze nog in de opstartfase. Ze pakken het grondig aan. Ze zijn al anderhalf jaar bezig met het verkennen van de markt en het opbouwen van een netwerk. Ze zijn op zoek naar een innovatieve technologie die ze kunnen doorontwikkelen. Momenteel bekijken ze de mogelijkheden van biologische zonnepanelen. “Die hebben nu nog te weinig efficiëntie maar ze zijn wel goedkoop te maken”, aldus Salih.
Het duo doet lang niet alles zelf. “We werken veel samen met studenten van andere opleidingen, zoals Industrial Design en Technische Informatica. Als we iemand zien waarvan we denken dat hij past bij ons bedrijf en onze mentaliteit, dan proberen we dat een beetje te laten groeien bij die persoon.” Het aantrekken van enthousiaste partners is vaak niet moeilijk. “We hebben inmiddels goede resources gecreëerd: we hebben dit pand bijvoorbeeld, maar ook de ervaring en dat is voor anderen heel leerzaam. Wij zijn zelf vaak genoeg ‘gevallen’; we kennen de beginnersfoutjes. Een van de valkuilen is bijvoorbeeld alles zelf willen doen.”
Wat maakt hun samenwerking zo bijzonder? Mortada: “We zijn behoorlijk verschillend. Bijvoorbeeld alleen al onze achtergrond en hoe we in het leven staan. Onze enige overeenkomst is dat we ons niet beperken qua ideeën, we hebben geen grenzen.” Hij weet ook precies wat hij positief vindt aan Salih. “Toen ik aan de TU/e begon was ik heel introvert. Dat was zo gegroeid tijdens onze vlucht naar Nederland; je moest introvert zijn. Salih is heel sociaal, heel makkelijk. Hij heeft een hele uitgesproken eigen mening, maar hij is wel goed in staat om zich te verplaatsen in elke andere mening. Dat is iets wat ik wel heel erg op prijs stel.”
“Oef, dat zijn wel hele zware woorden hoor”, lacht Salih. Hij vindt het ‘klote’ om over elkaar te praten. “In bed zit ik echt niet na te denken waarom ik Mortada zo aardig vind. Er zijn zoveel punten positief aan die gast dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Hij is een luisterend oor. Als je iets kwijt moet, ga dan even een wandelingetje maken met Mortada. Daarna zie je het weer zonnig in. Als wij tweeën samen zijn is het alleen maar lachen gieren brullen. Zelfs ruzie maken is leuk. Je weet op dat moment al dat je niet boos kunt blijven op die gast.” De laatste keer dat ze ruzie hadden kunnen ze zich niet herinneren. “Dat zal wel over eten zijn gegaan”, grinnikt Salih. “Ik ben echt heel moeilijk met eten en ik heb zwaar last van smetvrees. Maar meestal maken we ruzie om het ruziemaken zelf. Af en toe is dat gewoon goed.”/.
Interview/Mortada Abdul Roda en Salih Kiliç door Sjoukje Kastelein Foto/Bart van Overbeeke
Cursor als PDF
