Jennifer Evenhuis had eigenlijk wel wat nuttige tips voor ons, ware het niet dat ze tijdens het schrijven ervan afgeleid raakte door de brosse Bastognekoeken op haar bureau. Dan verandert Evenhuis in Riekje van de buurtorgie, houdt een flauw betoog over haar volgelingen en is dan ineens een verwarde spelshowkandidate. De zaal is doodstil, maar dan keert het tij, wanneer de cabaretière het publiek laat meegenieten van de ‘Grote Jennifer Evenhuis Show’, live vanuit haar eigen hoofd. Uit de luidsprekers klinkt een knap aan elkaar gepraat discussieprogramma met als onderwerp het afbellen van vriend Stein. “Alles wijst erop dat hij een ander heeft. Het is ook wel zo’n type waar je gemakkelijk een vriendin bij kunt hebben.” De zaal ligt dubbel en ook de hysterische huisvrouw Marijke, is een schot in de roos. Evenhuis heeft zich succesvol gerevancheerd.

De achttienjarige Iris Pieterse vraagt zich af hoe je gelukkig kunt zijn als je nog nooit ongelukkig bent geweest. Een logische vraag voor een gemiddelde tiener met leuke ouders, leuke vrienden en een leven zonder complicaties, stelt ze. Wat volgt is de zoektocht naar de ideale man, een uithaal naar de ingedutte veertigers met hun Crocs, een verhaal over uitgaan, de vakantie en haar verbroken relatie met de Samsung G800. De zaal blijft stil. Niet gek, want dit heeft meer weg van een spreekbeurt, dan van cabaret. Wanneer Pieterse tot slot vertelt dat ze wel degelijk iets vreselijks heeft meegemaakt, is het nog stiller. Het applaus daarna is waarschijnlijk uit medeleven, niet als dank voor de voorstelling.

In een zaal vol tieners had het misschien gewerkt. Studenten zitten overduidelijk niet te wachtten op een achttienjarige die hen vertelt hoe de wereld in elkaar zit.
Het is bij de try-outs altijd weer de vraag: ‘Krijgen we vanavond al de winnaar van Cameretten 2009 te zien?’. Grote kans van wel ditmaal, want zodra Martijn Crins het podium op springt, valt alles op zijn plaats. Dit is cabaret! “Ik breng jullie een enkele reis richting humor!”, scandeert hij. Of hij het nu heeft over de fopkut, “altijd een succes op verjaardagsfeestjes”, of hij slingert flauwe Hans Klok-grappen de zaal in, het publiek blijft lachen. Echt ergens over gaan doet het nergens. Een man met een hoed bij de Hema en vermeende complottheorieën van Coca Cola. “Ze fucken met letters”. Toch werkt het want Crins heeft charisma, een zwaar Brabants accent en het juiste tempo waarin hij zijn hilarische woordenstroom de zaal in laat lopen. God als dronkenlap tenslotte is grappig, maar duurt iets te lang. (RS)

De finale van Cameretten 2009 vindt plaats op zaterdag 28 november in het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. De finaletournee is van 3 december 2009 tot en met 14 mei 2010 in verschillende Nederlandse theaters. Voor meer informatie: www.cameretten.nl