Al weken gonst het op de TU/e over rector Hans van Duijn en het interview dat hij gaf aan Cursor vlak voor de kerst (Cursor 14). Wil hij een norm van 45 studiepunten in het eerste jaar? Moeten er minder studentenverenigingen komen? De angst en vooral de verontwaardiging lijken er goed in te zitten onder de studenten. Ik vond het interview vrij warrig, en bol staan van de tegenstrijdigheden. Want er moeten dan wel minder verenigingen komen, maar tegelijkertijd hekelt de rector het gebrek aan ‘engagement en maatschappelijke betrokkenheid’ van studenten. Het studierendement moet omhoog, maar als een student zich richt op het halen van zoveel mogelijk studiepunten, wordt hem verweten ‘de weg van de minste weerstand’ te kiezen. Van Duijn wil zelfs de studievoortgang koppelen aan de studiefinanciering, maar een student Elektrotechniek moet wel met volle interesse colleges volgen van een evolutiebioloog van de VPRO als die toevallig op bezoek komt. Het lijkt erop alsof Van Duijn niet precies de vinger kan leggen op zijn eigen ambities. Hij wil dat studenten meer studiepunten halen, én hij wil tegelijk dat studenten meer dingen doen waar ze geen studiepunten voor krijgen. Op zichzelf is dat niet tegenstrijdig, studenten moeten gewoon harder werken, de VOC-mentaliteit. Het probleem is dat je dit niet kunt afdwingen. Van Duijn kan maatregelen voorstellen, zoals een hogere BSA-norm of de harde knip, die studenten dwingen om sneller hun studiepunten te halen. Maar of dit ten koste gaat van bier drinken, World of Warcraft of Studium Generale is uiteindelijk de keus van de student zelf. Het is per definitie niet mogelijk om extracurriculaire activiteiten te verplichten. Bovendien moet een natuurkundestudie gewoon bestaan uit natuurkunde. Dat zal Van Duijn toch met me eens zijn.

Bram van Gessel is promovendus bij Technische Natuurkunde