Tussen twaalf en een is het druk op de paden van de campus. Ook op de fietspaden. Breeduit lopen Pieter Versteeg, Frank Gerritzen en Jaap Wille (op de foto van links naar rechts) naast elkaar. Het zijn mannen van de Rabobank. “Noem ons maar automatiseringsjongens.” Ze hebben vanochtend hard gewerkt en nu happen ze even frisse lucht. Trouwens, ook als ze niet hard werken, gaan ze graag even naar buiten. “Dit noemen we de landelijke route”, zegt Wille. “Vanuit het kantoor lopen we een stukje door de stad, dan langs de Dommel en linksom weer terug.” Hij wijst met grote gebaren. Ze lopen niet altijd met hun drieën. “We zijn vandaag tot elkaar veroordeeld”, zeggen ze lachend.

Ze kennen het campusterrein goed. Zowel Gerritzen als Versteeg studeerde een blauwe maandag aan de TU/e, de eerste bij Werktuigbouwkunde, de laatste bij Bouwkunde. Over hun baan bij de Rabobank zijn ze erg tevreden. En ook over de kantine, pardon het restaurant, van de Rabobank. “Vergelijking met bijvoorbeeld de Philipskantine leert dat wij met prijs en assortiment heel goed af zijn”, zegt Gerritzen. De anderen beamen het.

Maar eten zij dan toch al lopend hun boterhammetjes op? “Nee, dat hebben we al eerder gedaan,”zegt Versteeg. Gewoon achter onze bureaus. Ah, daar hebben Britten een chique benaming voor: zij aten dus ‘al desko’. (NS)