TU/e moet actiever twitteren

Afgelopen week twitterde @Richard5r het bericht ‘Aangemeld voor Open Dag TU Delft (Donderdag) en Open Dag TU Eindhoven (Vrijdag)’. Op dat bericht reageerde (de communicatieafdeling van) de TU Delft met de mijns inziens ongepaste tekst ‘Keuze lijkt ons niet moeilijk’: gevolgd door het oorspronkelijke bericht van Richard5r.

Sociale mediasites zoals Twitter, Facebook en Hyves beginnen een steeds prominentere rol te spelen voor bedrijven in de communicatie met hun doelgroep. Zo reageren bedrijven op tweets (berichten op twitter) waarin zij of hun producten worden genoemd. Deze manier van communiceren is geniaal. Er is bijna geen andere, directere en goedkopere manier om te communi- ceren met je doelgroep.

Terug naar de Twitterpagina van de TUD. Een blik op de pagina en een link naar een bericht leren dat de TUD tweets waarin hun naam voorkomt, op hun Twitterpagina zal doorplaatsen (retweeten) al dan niet voorzien van commentaar. Echter, een reactie als die op het bericht van Richard5r, zou vooral van een instelling die samen met de TU/e tot de 3TU federatie behoort niet door de beugel kunnen. De rel tussen de Universiteit Twente en de TU/e over het overstappen van een aantal wetenschappers is blijkbaar geheel ontgaan aan de communicatieafdeling van de TUD.

Laat dit voorval een wake-up call zijn voor het Communicatie Expertise Centrum (CEC) om de TU/e wat actiever te gaan profileren via Twitter. Het is te hopen dat het intensief gebruik maken van Twitter, in tegenstelling tot Google Street View, wel valt onder de “op dit moment zeshonderd andere dingen die interessant en relevant” zijn van CEC-hoofd Rijshouwer.

Originele Tweet van TU Delft http://twitter.com/tudelft/status/10913697190
Inmiddels heeft de TUD zich verontschuldigd http://twitter.com/tudelft/status/11144607931

Christopher Gits, student Scheikundige Technologie

The Innovator

Volgens vertrekkend hoogleraar Harry Lintsen in Cursor 23 is ‘The Innovator’ geen goede campagne, omdat de universiteit helemaal niet aan innovatie doet. Ik vind de campagne juist wél sterk, dus ik zou zijn suggestie liever omdraaien: Misschien moet niet de campagne veranderen, maar de universiteit.

De technische universiteiten onderscheiden zich naar scholieren toe als toegepaste universiteiten. Hier leer je niet alleen de fundamentele materie, maar ook hoe je die kunt toepassen in de industrie, wordt er verteld. In de praktijk zie je daar maar weinig van terug. De meeste gloednieuwe TU/e-ingenieurs hebben weliswaar zeer sterke en brede theoretische bagage, maar niet meer gevoel voor de praktijk dan wat in een paar OGO-projecten aan het licht is gekomen. Zou de echte hamvraag van onderzoek aan een technische universiteit niet juist moeten zijn hoe de kloof tussen de academische wereld en bedrijfsleven gedicht kan worden?

We zijn er trots op dat veel TU/e-vakgroepen meespelen in de internationale top. Dat meespelen wordt echter gemeten in termen van gepubliceerde en geciteerde artikelen en die artikelen zijn, door tijdgebrek en paginalimieten, vaak enkel goed te volgen door een zeer selecte club van ingewijden. De energie die het vinden, lezen en begrijpen van zulke artikelen kost, is het bedrijfsleven de moeite daarom zelden waard.

Volgens mij is de publicatiecultuur helemaal niet geschikt voor onderzoek dat zich richt op innovatie, voor onderzoek dat bedoeld is voor ingenieurs. Kunnen de 3TU’s dat de subsidiebonzen niet aan het verstand brengen en een andere meetmethode bedenken?

Wat onderscheidt ons nog van de bètafaculteiten in Nijmegen of Utrecht? De TU/e kan geschiedenis schrijven door een echte ingenieursuniversiteit te worden, bijvoorbeeld door haar onderzoek te maatstaven aan maatschappelijke toepasbaarheid. Door een groot toegepast ontwerpproject in elke master op te nemen en in elk mastervak ook de industriële toepasbaarheid van de geboden kennis mee te nemen. Door de ontwerpersopleidingen naar een hoger niveau te tillen en door vooral nog meer ontwerp-promotietrajecten aan te bieden. Misschien zelfs door een cultuur te creëren waarin fundamenteel onderzoek met weinig meetbare maatschappelijke relevantie taboe is. Ver gezocht? Wellicht, maar volgens mij is de TU/e dan pas echt The Land of the Innovator’.

Egbert Teeselink is Technisch Ontwerper In Opleiding (TOIO) Software Technology aan het Stan Ackermans Instituut