“Ik wacht op Ingrid van Haaren, ze is even iets inleveren. We zijn samen aangenomen bij het voorlichtingsteam van de TU/e. Dat komt zo: ik was aan het sporten bij het Studentensportcentrum. Daar deed ik zware oefeningen op muziek, het heet Bootcamp geloof ik. Die dag was studievoorlichter Marjan van Ganzenwinkel daar ook aan het zweten. Zij zag dat ik na afloop een trui van Werktuigbouwkunde aandeed. Toen vroeg ze me of ik niet wilde solliciteren bij het voorlichtersteam.”

De eerste trainingavond is achter de rug. De negentien teamleden is op het hart gedrukt dat zij de eerste indruk geven aan vwo-scholieren die interesse hebben in een studie aan de TU/e. En dat die eerste indruk erg belangrijk is. “We moeten niet zoveel mogelijk mensen werven, maar helpen de juiste scholieren op de juiste plek te krijgen. Dus eerlijke voorlichting geven.”

Hermens vindt het belangrijk dat mensen zich op hun gemak voelen. Ook bij de Koninklijke Stadsharmonie Phileutonia in Helmond. Wanneer ze daar onbekenden ziet, bijvoorbeeld wachtende ouders, dan maakt ze daar even een praatje mee. Net als met de klanten bij de bakker in Aarle-Rixtel, waar ze een bijbaan heeft. En ze wil het niet als reclamepraatje zeggen, maar ze leest Cursor graag omdat ze wil weten wat er zich afspeelt op de TU/e. “Dat is belangrijk in mijn werk als voorlichter.” (NS)