spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


“Vorig jaar is gebleken dat met dat model zelfs natuurkundige deeltjes zijn te beschrijven met een spin (draaien om eigen as, red.)”
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Kwantumcomputers golden lange tijd als supersnelle rekenwonders, voor sommige problemen niet te evenaren. Nieuwe rekenmethodes lijken de kloof tussen kwantumcomputers en traditionele computers echter steeds verder te overbruggen. Informaticastudent Harm van Eersel bestudeert de mogelijkheden van dergelijke methodes.

Een bit kan in een normale computer slechts de waarde ‘nul’ of ‘een’ innemen. Bij een kwantumcomputer nemen de bits ook nog waarden aan die daar ergens tussenin liggen. Hoe dat precies mogelijk is, is voor een leek volstrekt onbegrijpelijk. In elk geval maakt het de kwantumcomputer potentieel vele malen sneller dan traditionele computers.

Een van de grote beloften van kwantumcomputers is het nabootsen van fysische systemen. Zo zouden ze de energietoestand van moleculen kunnen berekenen. Dat komt bijvoorbeeld van pas wanneer je inzicht wilt krijgen in de chemische reacties tussen verschillende moleculen. Met een normale computer zou zo’n berekening dagen in beslag nemen. De kwantumcomputer flikt het in een fractie van die tijd.

De laatste jaren blijkt echter dat sommige principes van kwantumsystemen wellicht goed na te bootsen zijn met traditionele computers. Het wiskundige model dat hierbij een sleutelrol vervult, heet de tensornetwerkmethode.

“Vorig jaar is gebleken dat met dat model zelfs natuurkundige deeltjes zijn te beschrijven met een spin (draaien om eigen as, red.)”, zegt Van Eersel. “Bijvoorbeeld elektronen. Dat was tot dan toe niet bekend.”

Die ontdekking zorgde voor de nodige commotie. Dat theoretisch onderzoek naar kwantumcomputers nu al zou leiden tot praktische toepassingen, hadden onderzoekers niet verwacht. Tientallen wetenschappers kwamen dit voorjaar bijeen in Zürich om zich te buigen over de nieuwe rekenmethoden. Van Eersel voegde zich bij hen om de stand van zaken te inventariseren.

“Mijn opdracht is te achterhalen wat er tot nu toe op dit gebied is gebeurd”, zegt Van Eersel. “Ik kijk alleen niet vanuit een chemische of fysische invalshoek, maar als informaticus. Ik wil weten waar de grenzen van de rekenmethode liggen. En ik ga na waar de gaten vallen: wat moet nog beter worden aangetoond?” Daarnaast onderzoekt de student of de rekenmethodes ook bruikbaar zijn buiten de chemisch-fysische context. “Misschien kun je met die rekenmethodes meer doen dan het simuleren van moleculen.”

Van Eersel studeerde al af bij de faculteit Scheikundige Technologie. Zijn eindproject ging toen over zonnecellen. Deze chemische achtergrond komt hem nu uitstekend van pas. “Via quantumcomputing leg ik een link tussen de chemische wetenschappen en de informatica. Ik beweeg me graag op het raakvlak tussen de disciplines.”

Tekst: Enith Vlooswijk
Fotomontage: Rien Meulman


Heeft u tips voor deze serie; mail ze dan naar cursor@tue.nl .