Sinds oktober studeer ik voor een half jaar aan de TU in Berlijn. Ik volg hier vakken aan de faculteit Informatik und Gesellschaft, een kolfje naar de hand van een TIW’er met ict als specialisatie natuurlijk. Duitsland en Nederland liggen naast elkaar, maar dat betekent niet dat er geen verschillen tussen de landen zijn. Zo is privacy een hot issue hier. Misschien beïnvloed door het spionerende karakter van de Oost-Duitse regering (‘Das Leben der Anderen’ gezien?), wellicht door campagnes van de populaire media; feit is dat de vermeende privacyschendingen van Facebook hier groot nieuws zijn, dat de universiteit een heus ‘Datenschutz’-bureau heeft en dat een kwart miljoen Duitsers hun huis onherkenbaar hebben laten maken op Google Street View. In dat licht bezien is het dan ook niet vreemd dat hier vakken als ‘Surveillance Studies’ gegeven worden, wat zich precies met deze materie bezighoudt. Het is interessant om in het discussiecollege te horen hoe de Duitsers tegen deze materie aankijken.

Laatst waren hier de verkiezingen voor de universiteitsraad, ook een interessant fenomeen. Waar dit zich in Eindhoven beperkt tot het stemmen op de lekkerste kandidaat -de PF en Groep-één hebben toch hetzelfde partijprogramma- wordt er in Berlijn een felle verkiezingsstrijd gevoerd. Vijf partijen doen mee aan deze verkiezingen: de socialisten, de liberalen, de groenen (‘voor een ecologischere universiteit’), een onbestemde partij en de partij ‘Scheindemokratie’. Deze laatste heeft maar één speerpunt: dat de verschillende partijen in de universiteitsraad evenveel zetels krijgen. Nu hebben de studenten maar 4 van de 25 zetels, terwijl bijvoorbeeld de professoren er 13 hebben - standaard een meerderheid dus.

Los van de universitaire perikelen is Berlijn natuurlijk een heel gave stad. Vooral qua feestjes kun je hier je lol op. Ik vind dat Eindhoven het feest-technisch aardig doet: in het Gaslab, Area 51 of de Effenaar is altijd wel een fijne avond te vullen. Dat staat echter in geen verhouding met het Berlijnse aanbod: er zijn hier zoveel clubs als er konijnen op het TU/e-terrein rondlopen, de één nog meer underground als de ander (om even in het konijnenthema te blijven). Het enige probleem is dat je als kortstondige ‘Berliner’ niet echt een idee hebt welke clubs goed zijn en bij welke je gewoon veel entree betaalt voor bijzonder weinig. Wat dat betreft is Eindhoven een stuk overzichtelijker.

Tot eind februari zal ik hier nog vertoeven, om dan naar Nederland terug te keren om aan mijn afstuderen te gaan beginnen. Jammer genoeg moet ik Berlijn dan verlaten, maar het ligt gelukkig dichtbij genoeg om nog regelmatig een bezoekje te brengen; iets wat je niet van elk buitenlands oord kan zeggen. Ook al lijkt Duitsland niet de meest exotische bestemming, ik durf Berlijn nu met een gerust hart aan te bevelen!

David van Kerkhof, student Technologie Management

David van Kerkhof en TU/e-studente Inge Brandt.